Τα σωθικά μου φαγώθηκαν
από τους ανθρωποφάγους στυλοβάτες
της κοινωνικής μας γαλήνης,
πριν να προλάβω τις αχτίδες του ήλιου.
Υπέροχη η γεύση τους
όπως καταλαβαίνω
βλέποντάς τους πάνω μου
να δοκιμάζουν και να χαίρονται
με το φαγοπότι της καρδιάς.
Ανθρωποφάγοι των σωθικών μας
που νοιάζονται μόνο τη βολή τους
προασπίζοντας τα δικά τους αποκτημένα
με κάθε ανήθικο τρόπο.
Χνώτα μεθυσμένα
να ξεσκίζουν τις σάρκες
των υποτακτικών τους.
Δόλος, πονηριά, επιβολή
και τέλος η σφαγή
αυτών που ακόμα αντιστέκονται
κρατώντας στα χείλη
τα χτυποκάρδια της ψυχής τους.
Κι όταν τα σωθικά μου πια τελέψουν
μέσα στα πεινασμένα στόματα
των υπέροχων κρατούντων,
η θυσία θα συνεχίζεται
με το ρήμαγμα κάθε ψυχής
που τόλμησε έστω να μυρίσει
τα λουλούδια στο κήπο
των ανθρωποφάγων ηγεμόνων.
Αυτών που θα συνεχίσουν να τρέφονται
με το αίμα και τη σάρκα
όσων θ’ αντιστέκονται!
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Έχει ταξιδέψει σε Ευρώπη και Αμερική. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλούς λογοτεχνικούς ιστότοπους. Πάντα θα προσπαθεί και θα αγωνίζεται για μια κοινωνία με κέντρο πραγματικά τον άνθρωπο.