Ψηλαφίζουμε τις χαρακιές
ενθύμια νοσταλγικά
της σύναξης των παθών μας.
Απλά σε ματώνουν τα περασμένα λόγια
όπως τα σκουριασμένα παλιομάχαιρα.
Μια ψυχή που κάθε βράδυ
σέρνεται ξυπόλητη,
καθώς το σφύριγμα του ανέμου
αναζητά τις χαμένες προσδοκίες.
Προσδοκίες να τρέχουν
ανάμεσα στα χαλάσματα της καρδιάς μας.
Χαμένες προσδοκίες
που κομματιάστηκαν στα απόκρημνα βράχια.
Οι ζωές όμως δεν επιβάλλονται,
ανθίζουν με τις ελπίδες
και τις ανάσες που έρχονται.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Έχει ταξιδέψει σε Ευρώπη και Αμερική. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλούς λογοτεχνικούς ιστότοπους. Πάντα θα προσπαθεί και θα αγωνίζεται για μια κοινωνία με κέντρο πραγματικά τον άνθρωπο.