Η ίδρυση της πόλεως
που σήμερα ονομάζεται Γκλόρια
Οι ιθαγενείς χόρευαν τριγύρω με τους ξύλινους ίππους τους, ανέγγιχτοι απ’ τους αιώνες. Κάθε τόσο τραγουδούσαν και κάποιος απ’ τον χορό έπεφτε νεκρός. Γι’ αυτήν ακριβώς τη στιγμή αφοσιώθηκαν όλους αυτούς τους μήνες. Η γιορτή της πόλης συνιστά μια σπουδαία υπόθεση.
Ο Μασάντο γονάτισε και προσευχήθηκε. Η νύχτα έπεφτε βαθιά πάνω απ’ την Γκλόρια. Στ’ όνομα του Χριστού και του στέμματος απόψε θ’ αφανιστούν όλα τα παραθαλάσσια χωριά στην καινούρια αυτή χώρα. Σ’ εκείνο το μέρος μπορεί κανείς να χάσει για πάντα την πίστη του. Για πάντα.
Μα την περισσότερη ώρα ίππευαν σιωπηλοί και οι ανάσες τους γέμιζαν το στάδιο. Και είπαν από τότε στα παιδικά παραμύθια πως πέρα στην έρημο χτυπά μια παράξενη καρδιά.
Το χάραμα το καραβάνι τράβηξε για τον νότο. Κουβαλούσε ελαστικά, σίδερα, τροχούς, στίχους, ένα πολύχρωμο βεστιάριο που ανέμιζε σαν τη σημαία μιας χώρας που τίποτε και κανείς ποτέ δεν γνώρισε. Ώσπου να βγει ο ήλιος είχαν περάσει κιόλας στην ιστορία. Μην με ρωτάς, άλλο τίποτε δεν θυμάμαι. Το ίδιο απόγευμα πήραμε τον δρόμο για την πρωτεύουσα. Στο δρόμο μας περάσαμε μέρη που κάποτε έπνιξε στο αίμα ο λοχαγός Μασάντο.
Έχουν δέκα ημέρες μες στο πυκνό δάσος. Οι περισσότεροι σύντροφοί του χάθηκαν πριν δυο μέρες πέρα στα έλη. Οι ιχνηλάτες έκτοτε χάραξαν μια άλλη διαδρομή από τότε μα φαίνεται πως αυτή η αλλαγή θα στοιχίσει σε τρόφιμα και νερό. Ο Μασάντο γονάτισε και προσευχήθηκε. Πάνω απ’ τα φυλλώματα διέκρινε κάτι απ’ τον καινούριο ήλιο. Μα τώρα πια δεν γνώριζε ποιος στ’ αλήθεια είναι, και αν η Κλαρίσε υπήρξε το πιο όμορφο κορίτσι του λιμανιού. Βρίσκεται, λέει ολομόναχος στην καρδιά των τροπικών. Ο Μασάντο είναι εύκολη λεία για τούτα τα μέρη. Μ’ όση δύναμη του απομένει φωνάζει τα ονόματα των συντρόφων του και όσα εκείνο το δάσος έκρυβε τώρα ξυπνούν. Βαδίζει με κόπο ως τους καταρράκτες. Δεν θα επιστρέψεις ποτέ, του ψιθυρίζουν οι νύμφες. Στο ξίφος του κρέμασε το πολύτιμο ροζάριό του και χάθηκε στους γκρεμούς. Στ’ όνομα του Χριστού και του στέμματος από γαλάζια φτερά παγωνιού που φορούν οι Ινδιάνοι μάγοι ορκίζεται πως αγαπά σαν πατρίδα του αυτόν τον τόπο.
Απόστολος Θηβαίος