Άκου!
σου έλεγα τότε την αλήθεια
την ήξερα τότε την αλήθεια
—Όχι, μου έλεγες
τα πουλιά φυτρώνουν
τα γουρούνια πετάνε
τα λουλούδια περπατάνε
οι άνθρωποι, λένε πάντα ψέματα
σου έδειχνα ένα πουλί
έλεγες —Είναι λουλούδι
σου έδειχνα ένα λουλούδι
όχι, έλεγες —Είναι πουλί
κι οι άνθρωποι λένε πάντα ψέματα
τώρα εγώ βλέπω το φεγγάρι
αυτό το σπασμένο σπαστικό
παιδί
που ο Ιούλιος Βερν
έλεγε κάποτε:
—Οι άνθρωποι θα το κατοικήσουν
βλέπω
αυτό το μεγάλο χιονισμένο φέρετρο
που ρίχνουν κάθε μέρα με κρότο
πάνω του πρόκες
κι επιμένουνε
να τ’ ονομάζουν
ΓΗ
ίσως να είχες δίκιο τότε
γι’ αυτό μπόρεσες και έζησες
γι’ αυτό μπόρεσα και έζησα
ΑΥΓΗ
Μίλτος Σαχτούρης- Χρωμοτραύματα- Γνώση, 1982