ΠΕΡΑΣΜΑ
Δεν μίκρυνε ο δρόμος
Μεγάλωσες εσύ
Το χνάρι σου τ’ αβέβαιο
το ξέπλυνε ο χρόνος
Έτσι που τις σόλες σου έλιωσες σε ξένες λεωφόρους,
έμαθες πια με ασφάλεια να διασχίζεις τα στενά,
έπαψες ορόσημα να βάζεις μήπως χαθείς στον γυρισμό
και δρασκελίζεις θαρρετά τις γνώριμες λακκούβες
Έπαψαν όμως και τα γόνατα να τρέμουν,
όταν κοιτάς την κατηφόρα
που άφηνες τιμόνι και πετάλι και γινόσουνα πουλί,
σταμάτησε το χέρι να μουδιάζει
στην στροφή
που πρώτη φορά δεν στο κράτησε η μάνα,
λέγοντας πως ήρθ’ η ώρα μόνος σου να διαβείς
και το αίμα πια δεν ζωηρεύει μπροστά απ’ τ’ αδιέξοδο
που αντάλλαξες το πρώτο σου φιλί
Δεν στένεψε ο ορίζοντας
ξεχείλωσες εσύ
Όχι δεν μίκρυνε ο δρόμος
ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ
Είναι οι μέρες μου
αδέσποτα ζώα
Τρομαγμένες κοκαλώνουν
καταμεσής του δρόμου,
μπρος στον προβολέα
που τα μάτια τους τυφλώνει
Σαστισμένες
πέφτουν με δύναμη
πάνω στο καπό της Ιστορίας
παρακαλώντας να γλιτώσουνε
μια ώρα αρχύτερα
απ’ το μαρτύριο της ελπίδας
Είναι οι μέρες μου
Χρόνος σκοτωμένος
απ’ ασυνείδητο αδέσποτο Οδηγό
Η Ελένη Παυλίδου είναι ψυχολόγος με μεταπτυχιακές σπουδές στην Κλινική Ψυχολογία και στη Δημιουργική Γραφή. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Έχει βραβευτεί στον Πανελλήνιο διαγωνισμό συγγραφής σεναρίου ταινίας μικρού μήκους από την Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους.