χρονιά δεύτερη
λ ι μ ά ν ι 6ο
Μάρτιος 2025
Α Γ Ρ Ο Σ Α Ι Μ Α Τ Ο Σ
Γιώργος Χ. Ζαχαρόπουλος
Κρυφό λιμάνι στον προσωπικό Άθω του Ζαχαρόπουλου με λοξούς ψαλμούς και εικόνες ιδιότυπης θεολογίας από μαλακά μολύβια.
Η πρώτη ποιητική συλλογή του ζωγράφου – βιβλιοπώλη Γιώργου Ζαχαρόπουλου από τις εκδόσεις Μωβ Σκίουρος (2024).
Τριάντα ένα ποιήματα σε ενιαία ενότητα, συνοδευμένα από δύο ιδιόχειρα ζωγραφικά έργα που συνομιλούν με τα κείμενα. Εκείνο της σελίδας 22 και στο πρωτότυπο στη συνάντηση της Λέσχης Στεριανή Ζάλη.
Κι είχε μια σημασία η προσκόμιση αυτού του έργου που κυκλοφόρησε από χέρι σε χέρι στην ομήγυρη γιατί αμέσως μετά ο ποιητής – ζωγράφος ομολόγησε την συγγένεια της προσέγγισης και τεχνοτροπίας του στις δυο πειθαρχίες (disciplines), chiaroscuro με εξισορρόπηση, ένταση και απάλυνση, θαμπή αραίωση και αμφισημία.
Ολοκλήρωση χωρίς απόφανση, επιδίωξη ανοικτής ερμηνείας.
Επελέγησαν από τα μέλη και διαβάστηκαν τα ποιήματα:
| ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ, | σελ.7 |
| ΠΡΥΜΝΗΣΙΑ, | σελ.8 |
| ΕΠΑΝΟΔΟΣ, | σελ.9 |
| Εὖ, | σελ..13 |
| MON FRÈRE, | σελ.14 |
| ΩΡΑ ΤΡΙΤΗ, | σελ.16 |
| ΒΑΡΥΤΙΚΑ, | σελ..23 |
| ΛΕΥΚΗ ΣΕΛΙΔΑ, | σελ..28 |
| ΝΕΚΥΙΑ, | σελ..29 |
| ΑΓΡΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ | σελ..31 |
| ΠΕΥΚΟ, | σελ.39 |
| 317, | σελ.42 και |
| ΦΩΤΟΓΡΑΦΕΙΟ | σελ.43 |
Οι τίτλοι σκιαγραφούν την ατμόσφαιρα του βιβλίου.
Ο γενικός τίτλος του «Αγρός Αίματος» μας τοποθετεί εξ’ αρχής στην τοπιογραφία του ποιητή και μέσω της αναφοράς του στο μίασμα (εκείνο που μοιραία κουβάλησε το αντίτιιμο της προδοσίας και ανόσιας συναλλαγής από τον Ιούδα) αποδεικνύεται αποκαλυπτικός για τις σελίδες που ακολουθούν, την ιχνηλάτηση επίμονων διερωτήσεων της ύπαρξης και την αναζήτηση της προσωπικής στάσης.
Ο ποιητής αποκάλυψε, ότι γράφει περπατώντας και σημειώνοντας μικρές φράσεις ή ολόκληρους στίχους ή και ποιήματα στο τετραδιάκι του και μετά επεξεργάζεται εξονυχιστικά το υλικό του στον προσωπικό υπολογιστή.
Η συλλογή εντυπωσίασε με την ένταση της ιδιοπροσωπίας της και την σπαρακτικότητα στην απεύθυνση/ αναζήτηση απαντήσεων από την πλευρά του/της αναγνώστη/-στριας.
Σπουδασμένος στα αγαπημένα του κείμενα του 19ου αιώνα και δη τα πεζά, λάτρης του Σκαρίμπα και ένθεος από τον πλούτο μιας όλο και περισσότερο αγνοημένης γλώσσας άλλων εποχών, με λέξεις αντλημένες από σπάνιες δεξαμενές ο ποιητής ενσαρκώνεται σε ένα ανήσυχο ποιητικό υποκείμενο που αναζητά τα ερείσματα να αντέξει το δυσβάσταχτο της ύπαρξης.
Ενδεικτικά παραδείγματα λεξιλογίου: αλγηδόνα, γηθόσυνα, ετερίωσις, νωδός, μινυρίζω, ιχώρ
Ο κύκλος των μελών συζήτησε με τον ποιητή μέσα και πέρα από το ίδιο το βιβλίο τα θιγόμενα θέματα και σχολιάστηκαν:
- Ο ελλειπτικός πόνος της ύπαρξης
- Η απεύθυνση στον (αναγνώστη) άλλο μέσω της ποίησης
- Η κατάθεση της προσωπικής ενδόμυχης συνθήκης και αλήθειας
- Η μεταφορά και η μετωνυμία της έκφρασης μέσα από τις άμεσες βιβλικές αναφορές
- Η πίστη και η απιστία, η αθεία και η αναζήτηση του θείου μέσω και της γραφής
- Ο λόγος ως το πλησιέστερο πεδίο στο θείο (κατά τον ποιητή)
- Ο αιφνιδιασμός από την σωματικότητα της ποίησης (στο παρόν βιβλίο)
- Η αμαρτία, η ενοχή, η τιμωρία (το μαρτύριο), η κάθαρση
- Η οδύνη του αιτήματος της πνευματικότητας
- Η επίτευξή της μέσω μιας επίπονα επιλεγμένης γλωσσικής εκφοράς με αποφυγή φορμαλισμών
- Η έντονη εικονοποιία και σκηνική σύνθεση σε πολλά από τα ποιήματα
Ο ποιητής εμφανίστηκε με βασανιστικές διερωτήσεις, αλλά και σιγουριά για τον τρόπο που τις προσεγγίζει ποιητικά.
Εμφανισιακά το βιβλίο στόχευσε στην ανάσυρση της ανάμνησης βιβλίων που ο Ζαχαρόπουλος αγάπησε και τον υποστηρίζουν στην ετερότητά του απέναντι στον σύγχρονο τύπο ποιητικής παρουσίας και εκφοράς.
Το κοινό της λέσχης έδειξε γοητευμένο από την επίτευξη του έντονου και αυθεντικού προσωπικού ύφους του ποιητή. Δεν διέλαθε ωστόσο το γεγονός, ότι πρόκειται για ένα σχετικά δυσπρόσιτο βιβλίο, που μπορεί μεν να σαγηνεύει ένα εξοικειωμένο κοινό, αλλά ενδεχομένως στριμώχνει τον αμύητο – απαίδευτο αναγνώστη, αν αυτός αναζητά στην ποίηση μόνον γαλήνευση και αναψυχή.
Στη συντροφιά συμμετείχε και η ποιήτρια Βίκυ Κατσαρού, της οποίας αναλυτικό κείμενο για την δική της ανάγνωση είχε ήδη δημοσιευθεί στο Φρέαρ. https://frear.gr/?p=36971.
Δείγμα γραφής από την συλλογή Αγρός Αίματος του Γιώργου Ζαχαρόπουλου >>
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
Ενταφιάστηκα σε ένα ρολόι
Στο σκοτάδι γουργουρίζω
μαζί με τα γρανάζια
ὁ δὲ θρῆνος οὐ περιγράφεται χρόνῳ
σε κάθε χτύπο
ρίχνω τον άγιο στα σκυλιά
Ο Ζαχαρόπουλος δίνει με την πρώτη του αυτή ποιητική συλλογή μιαν υπόσχεση στιβαρής επανόδου σε όσους συγκινήθηκαν από την γραφή του και επιχείρησαν με ειλικρίνεια και σεβασμό να αφουγκραστούν την βαρύτονη και βαθιά προσωπική του χροιά.
__________________________________________________________________
Συντόνισε ο οικοδεσπότης Αντώνης Τσόκος, ο οποίος είχε επιλέξει και τη συγκεκριμένη συλλογή για την συνάντηση.
Επόμενο λιμάνι (Απρίλιος 2025)
“Σαράντα δύο ποιήματα και ένα σύντομο διήγημα”, Ζουζέ Αντώνιου Αλμέιντα, Μετάφραση: Νίκος Πρατσίνης, ΜΟΝΟΚΛ 2024
__________________________________________________________________
(για την συνάντηση της Τετάρτης 26/03/2025 γράφει η Κατερίνα Γκιουλέκα.)