Δεν αισθανόταν ότι ανήκει πουθενά
Στα γλέντια των φίλων
Στις διεκδικήσεις των πολλών
Στην θλίψη τη δική του πάλι ξένος
Μια ζωή στο εντός εκτός και επί τα αυτά
Έμεινε πίσω, συνηθισμένος
να ζήσει την ίδια ιστορία ξανά και ξανά
Σαν εγκλωβισμός που έρχεται από παλιά
Χαμένοι έρωτες και ανίσχυρα ιδανικά
Ο καφές δεν είχε την ίδια γεύση
Ο πρωινός περίπατος σαν σε ξένη πόλη
Συνάντησε ξαφνικά κάποιον που του έμοιαζε
Είχε άραγε πρόσωπο η ματαίωση;
Αν είχε έμοιαζε στο δικό του
Αν ήταν πρόσωπο ήταν κοινό
Χιλιάδες πρόσωπα, χιλιάδες αναρίθμητες ματαιώσεις
Κανένας πόνος
Μόνο μόνος
Χαιρέτησε τον εαυτό του με ένα χαμόγελο κακίας
Φύγε να γλιτώσεις από εμένα
Δεν υπάρχει χειρότερο μέρος από το μυαλό
Από τα εάν και τα γιατί
Εκεί κατοικώ το τελευταίο διάστημα
Εκεί θα καταλήξεις και εσύ
H Χρυσάνθη Σουκαρά γεννήθηκε το 1990 στα Ιωάννινα. Σπούδασε Πολιτική Επιστήμη και Ιστορία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Διηγήματα της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Ανήκει στην συγγραφική ομάδα του ηλεκτρονικού περιοδικού freeda.gr