Κύριε,
είσαι απ’ τ’ αγκάθια μου
το πιο αγαπημένο
λέει το τριαντάφυλλο
στην προσευχή το βράδυ.
Αν η αυγή
με βρει σε βάζο ετοιμοθάνατο
εσένα θα υμνώ στον μαρασμό μου.
Θεέ,
έχεις ακούσει να προσεύχονται
ασπρολούλουδα;
ρωτά τραυματισμένη η μαργαρίτα.
Απ’ όλα τ’ άνθη που σχεδίασες
το πιο βαρύ φορτίο μας έχεις δώσει∙
το μέλλον της αγάπης να προβλέπουμε
ολότελα γυμνές και λαβωμένες.
Πατέρα επουράνιε,
ένα άγριο λουλούδι σου μιλάει∙
Σε βράχο απόκρημνο γεννήθηκα
του κόσμου το κενό να ατενίζω.
Πιστό στέκω στην πύλη σου
και τ’ ουρανού σου τον θυμό
προσμένω για να ζήσω.