
Γλυκό χαμόγελο της Γης
Πες μας ποιο στόμα σε καλεί
Βγάζουν με την καρδιά νερό
Για να ποτίζουν τον καημό
Μαναι ενός κεριού κορμί
Που τους κοιτά και δε μιλεί
Στέκει στου βράχου την σχισμή
Σαν εκκλησιά σε μπλέ νησί
Μιλά στο κύμα τ’αλμυρό
Φιλά τ’αλατι στον αφρό
Και συ και γω χρυσά φτερά
Μ’αυτος πετά και πως γελά
Έχει στους ώμους δύό φιλιά
Φιλιά στ’ ανέμου τα μαλλιά
Και έχει μια κόρη για θεό
Που’χει στα μάτια το σταυρό
Που’χει λουλούδια για καρδιά
Και Στέκει σαν την λυγαριά.
