Κάποιοι, με καλή ίσως πρόθεση αλλά χωρίς να τον ρωτήσουν, χάραξαν στο σοβά του μισογκρεμισμένου τοίχου πίσω από την περίφραξη του Αρχαίου Θεάτρου, το πρόσωπό του να κοιτά στοχαστικά, απέναντι απ’ τον στενό πεζόδρομο, τους θαμώνες της “Κλίμακος” καθώς πίνουν τον πρωινό τους φρέντο ή το βραδινό μοχίτο. Είναι όμως τέτοιο το ρεπερτόριο του καφέ-μπαρ -τζαζ, ροκ και λίγο έθνικ-, που με δυσκολία μπορούν οι πελάτες να καταλάβουν την προέλευση του, ήδη φαγωμένου απ’ τη φθορά, προσώπου∙ η επικρατέστερη εικασία είναι ότι πρόκειται για τον Τζο Κόκερ. Όσο για τον αποδημήσαντα ποιητή, μια αινιγματική έκφραση έχει σχηματιστεί στο πορτρέτο, που κάποιοι ενδεχομένως θα την ερμήνευαν ως σαρκασμό, ενώ οι λιγότερο αλαφροΐσκιωτοι ως επέκταση της φθοράς στους σοβάδες: μια γκριμάτσα πικρής δικαίωσης που το πρόσωπό του ακόμα υπάρχει έστω μέσω παρερμηνείας, μέχρι να γκρεμιστεί αργά ή γρήγορα, όπως κάθε τι ανθρώπινο.
Ο Αργύρης Κόσκορος είναι Βιβλιοθηκονόμος. Γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα, μεγάλωσε στο Μαρούσι, ξεκίνησε να γράφει στη Ρόδο, ενώ τώρα ζει στη Λάρισα. Ιστολόγιο: https://storiesnest.wordpress.com/