Τολμώ να ονειρεύομαι,
όταν ανοίγω τα μάτια γοητεύομαι
απ’ την ευαισθησία,
φτιάχνω στεφάνια
για μια ζωή σύντομη.
Ξαπλωμένος αφήνομαι
στις προσδοκίες
που διαπερνούν τη σάρκα.
Με βλέμμα άχρωμο
κρυφοκοιτώ τους χαμένους παραδείσους.
Οι πόθοι ραμφίζουν τα σκοτάδια,
η συστολή αφαιρείται.
Περπατώ στην ακροθαλασσιά
μπολιασμένος με το γλύκασμα της ζωής.
Η ανόθευτη ομορφιά
κατακρημνίζει τον πόνο.
Δρασκελίζω τα δύσκολα,
ο ίλιγγος του πόθου ,πορφυρός
διατρέφει τη σάρκα.
Απόψε η συνείδηση
απενοχοποίησε τη θέληση
για ένα πάθος παράφορο.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τμήμα Γεωπονίας. Επίσης έχει δίπλωμα Κ.Ε.Κ σε Θέματα Βιολογικής Γεωργίας καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. .Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική .Έχει συμμετάσχει σε τέσσερις ποιητικες Ανθολογίες, ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους ,επίσης ποιήματά του έχουν διαβαστεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε εικαστικά projects ,πάντα θα αγωνίζεται για μια κοινωνία που θα έχει για κέντρο της πραγματικά τον άνθρωπο.