Επάνω στην καλύτερη στιγμή της ακαδημαϊκής καριέρας
Σε ένα ξέσπασμα τιμή του ομιλία προς τον ίδιο,
Έπειτα από μακροχρόνια πορεία εν τη πλήξη
Ο κύριος Μύθος βίωσε την τελική αποπληξία
Η ωρολογιακή βόμβα με την οποία γεννήθηκε
Στο κεφάλι του έσκασε με ένα αιμάτωμα διαχεόμενο μανιτάρι.
Άρχισαν τότε να γέρνουν μαζί του και οι δέκτες,
Πάντα θεατές
Στα πατώματα
«Πάντα γελαστοί»
Κι ενδότερα ηττημένοι
Βάλανε τον γηραιότερο κύριο σε βελουδένιο κρεβάτι
Ωσάν πριγκίπισσα σε στρώματα ουρανοξύστες
Υψίστης ασφαλείας με ηλεκτροφόρα δίχτυα κι ένα κανίς
Να τον φυσάει σαν ζωντανός εξαερισμός
Μια καρέκλα στεγνή με σκληρό πάτο και πλάτη
Για τον κάθε επίδοξο επισκέπτη.
Σωληνάκια μαγγώνουν από τα νύχια ως την κορφή
Μια μάσκα του μπουκώνει το στόμα με αεροστεγή μπάζα
Δεμένα τα άκρα του με πέτρες τσιμέντα μάρμαρα
Να μην κατέβει από τον ουρανό του υψηλού επιπέδου
Κι ο κύριος Μύθος μας ανίκανος να πει την ιστορία
Μέσα σε θωπευτικό λήθαργο ακούει το υποσυνείδητο
Αντηχήσεις μονολόγων δακρύβρεχτων απολήξεων
Άγιε μην μας αφήνεις
Δεν μπορείς να μετατοπίζεσαι
Μηδενός δικαιώματος του να απολείπεις τα τέκνα
Αφήνεις το σπίτι ξεκλείδωτο αποσχιζόμενος έτσι
Μας ρίχνεις στην ορφάνια
Όταν ξέρεις πως δεν ενηλικιωθήκαμε ποτέ
Άνευ ευθυνών
Πολύ απλά δεν σου επιτρέπουμε αρχέγονο το δικαίωμα
Και την υποχρέωση να πεθαίνεις ή να βάζεις βαθιά τελεία
Στα δικά μας τα χωράφια σκιάχτρο θα σε φυτέψουμε
Να διώχνεις τα σκοτάδια να’ ναι πάντα μέρα
Επιτέλους λογικέψου πατέρα.
H Αλεξάνδρα Ελευθερίου γεννήθηκε το 1996 στη Λάρισα. Αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Φοιτά στο ΠΜΣ για τη Δημιουργική Γραφή στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Λατρεύει τη Λογοτεχνία.”