Μέσα σε αυτόν τον πίνακα υπάρχει
ένας μικροσκοπικός οργανισμός.
Ένα κύτταρο κινείται παραπλεύρως
με διάφανα πόδια μοναχό.
Φαίνεται σαν να ξέρει τι κάνει.
Δείχνει να επιθυμεί.
Ψάχνει τροφή.
Κινείται προς τα εκεί.
Μοιάζει να περπατά,
έπειτα να σκαρφαλώνει,
να σπάει τη μέση του σαν γάτα,
να κατεβαίνει,
να ανεβαίνει,
να στριφογυρνά.
Αλλάζει μορφή αν πλησιάσεις.
Μα αν εστιάσεις καλύτερα το κάδρο,
μέσα στη κοίλη του κοιλιά
-αν η ματιά σου νηφάλια κάνει βουτιά-
θα δεις πώς κουβαλάει τον πυρήνα.
Ζωηρό και ευκίνητο εξωτερικά.
Τώρα φέρε τον φακό ακόμη πιο κοντά.
Εσωτερικά, υπάρχει τόσος κενός
-τόσος διαθέσιμος χώρος-
αναξιοποίητος κι ακαλλιέργητος.
Και πουθενά ο κεντρικός νους.
Όσο κι αν ψάξεις μέσα στον λαβύρινθο
από χυμοτόπια.
Όσες στροφές κι αν δοκιμάσεις.
Όσες οδηγίες κι αν διαβάσεις,
σε κάθε αδιέξοδο μονάχα ένα βήμα πίσω
μπορείς να επιλέξεις.
Κανένας κώδικας δεν βρίσκεται κρυμμένος
στα τοιχώματα προς επίπονη μετάφραση
με λυτρωτική διάθεση.
Καμία λογική ή βούληση
δεν ταράσσει εδώ τον τόπο.
Το κέντρο δεν υπάρχει.
Κι όταν στεγνώσουν τελικά οι χυμοί,
θα γίνουν τάφοι τα κενοτόπια.
Μα δες:
ο πυρήνας ξαφνικά αχνοφέγγει.
Μια λάμψη -μια φλόγα-
που ανασαίνει μέσα του.
Εκεί κοιμάται προστατευμένος
ένας διαφανής Πρωτέας
στην κούνια λιλιπούτειας θάλασσας.
Τον Πρωτότοκο σκεπάζουν τα χωράφια,
οι λίμνες, τα ποτάμια και τα βουνά.
Τον ντύνουνε τα δέντρα και οι καρποί,
τον στολίζουν τα λουλούδια,
τον ραίνουν τα σύννεφα και οι βροχές.
Έχει αστέρια για μαλλιά.
Κοκαλάκια του το φεγγάρι και τον ήλιο.
Οι εποχές του δανείζουνε τα ρούχα κι αυτός αλλάζει μορφές.
Σαν μεγάλο ψάρι που κουβαλά στη ράχη του
έναν μικρόκοσμο που κυκλικά τον μετακινεί
καθώς κάνει την περιστροφή του πυρήνα.
Κολυμπώντας στον ωκεανό.
Μέσα στη γυάλινη αυτή σφαίρα ο Πρωτέας
επαναλαμβάνει τον εαυτό του,
ξεχνώντας σαν το χρυσόψαρο την κάθε στιγμή.
H Αλεξάνδρα Ελευθερίου γεννήθηκε το 1996 στη Λάρισα. Αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Φοιτά στο ΠΜΣ για τη Δημιουργική Γραφή στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Λατρεύει τη Λογοτεχνία.”