Αλήθεια είναι πως κάτι νοσταλγώ
αλλά ποτέ δεν έγινε ανάμνηση
Και τώρα πως μπορώ να το ανακαλέσω;
Όχι, όχι δεν το βρήκα σε ένα βλέμμα
Όχι, όχι δεν το βρήκα σε ένα πρόσωπο
Ούτε, ούτε στη γωνιά ενός σπιτιού
Ούτε, ούτε σε πέλαγο, σε λιβάδι, σε πόλη
Αλήθεια είναι πως κάτι πιότερο νοσταλγώ
Έσκασε σαν κύμα από μπροστά μου
Σαν τη μυρωδιά του θυμαριού και πέρασε
Βιαστικά· για αυτό δεν πρόλαβα να το κοιτάξω
Είναι ο κόσμος μια σταλιά
Έφυγε μακριά και πέταξε
Δεν βρήκε σημείο ελεύθερο να ριζώσει, ρίζωσαν όλα τα νοήματα
Αλήθεια κάτι προσμένω να χαρώ
μα είναι κάτι που δεν θα θυμηθώ
λόγω ιστορίας· ατομικής και παγκόσμιας
Η φυσική επιλογή δεν με ευνόησε αρκετά θα έλεγα
ποιανού ανθρώπου η πράξη να χρειάζεται;
ποιο άρθρο άραγε θα την περιγράψει;
Ποιο γένος; μονάχα η σιωπή μιλάει την αλήθεια
Αλήθεια πως κάτι νοσταλγώ
χωρίς η μνήμη να το χει ανασύρει από τις βάσεις δεδομένων
σαν στοργή ομοιάζει αλλά πρωτόγνωρη
Δεν θέλω να μου πεις, δεν ξέρω να σου πω
όλη η πλάση τα μερόνυχτα δεν λέει να καταλάβει
πως κάποτε χρειάζεται μια ανακαίνιση αυτού του χώρου
πως ήρθε ο καιρός να αλλάξει ο σκληρός ο τρόπος
Η Δανάη Αγγέλου γεννήθηκε το 1994 στα Γιαννιτσά του νομού Πέλλης. Αποφοίτησε από το τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Στον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με την φωτογραφία, τον περίπατο και τη μελέτη λογοτεχνίας, ιδιαίτερα με την ποίηση, όπου και δραστηριοποιείται.