Είμαστε δρόμοι που χωρίζονται, θαρρείς
μια άγρια άβυσσος προβάλλει εκεί, στη μέση,
είμαστε κάμποι που σκοτείνιασαν νωρίς,
είμαστε η νύχτα που θεριεύει πριν να πέσει.
Είμαστε λόγια που σκορπίζονται στη γης,
λίγος αέρας στα κλαδιά που ψιθυρίζει,
είμαστε αγάπη κι ευτυχία της στιγμής
και δυο φιλιά που δεν μπορεί η ζωή να σβήσει.
Είμαστε όντα συμπαγή και τραγικά
μ’ άπειρες πόρτες στις ακτές του λογισμού μας
κι άπειροι φύλακες κρατάνε τα κλειδιά,
άκαμπτοι όσο το ατσάλι του εαυτού μας.
Ο Ηλίας Οικονομόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Είναι διδάκτωρ μεσαιωνικής ισπανικής και καταλανικής λογοτεχνίας. Διδάσκει Ισπανική Γλώσσα, Ιστορία και Πολιτισμό στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Ασχολείται επίσης με τη μετάφραση, καθώς και με την επιμέλεια βιβλίων και άρθρων. Εργασίες, ποιήματα, διηγήματα και μεταφράσεις του έχουν δημοσιευθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Η ποιητική του συλλογή “Μακρινό τραγούδι” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γλαρόλυκοι (2023). Διευθύνει το βιβλιοφιλικό blog https://olaeinailexeis.blogspot.com/ . Σταθερά χόμπι του το σκάκι, η ιστορία της ζωγραφικής, οι αρχαίες γλώσσες και το ερασιτεχνικό θέατρο.