Φεύγοντας για πάντα
Αυτός λέει ότι τα κύματα
στου πλοίου τα απόνερα
είναι σαν πέτρες που κυλάνε μακριά.
Δεν το βλέπω έτσι.
Όμως βλέπω το βουνό να γυρίζει,
να αποστρέφει το πρόσωπό του,
καθώς το πλοίο
μας απομακρύνει.
Η λύση
Για να έρθει το ρυάκι
στο ποτάμι
ορμάει ανάμεσα σε βρεγμένα
ξύλα, υπερπηδώντας βράχους που
πριν από τη βροχή
ήταν νησιά.
Η διαύγειά του
έχει χαθεί- και το
τραγούδι.
Είναι ένα πλούσιο καφετί, ένας σωρός
από ανακατωμένο χώμα
που το συνοδεύει.
Ο ήχος τώρα
είναι ένας ευθύς,
έντονος ήχος κατεύθυνσης.
Μία θεραπεία ψυχών.
Ο πάστορας της θλίψης
και των ονείρων
οδηγεί το κοπάδι του
στο επόμενο λιβάδι
με όλη του τη φροντίδα.
Έχει ακούσει
τον χτύπο της καμπάνας
αλλά τα πρόβατα
είναι πεινασμένα και χρειάζονται γρασίδι,
σήμερα και κάθε μέρα.
Ωραία η υπομονή του,
η μακριά σκιά του,
o κυματιστός ήχος του κοπαδιού
που κινείται κατά μήκος
της κοιλάδας.
Η ομολογία
Όπως οι κολυμβητές τολμούν
να κολυμπούν κοιτώντας τον ουρανό
και το νερό τους βαστάει,
όπως τα γεράκια ξεκουράζονται στον αέρα
και ο αέρας τα κρατάει,
έτσι θα ήθελα να πετύχω
την ελεύθερη πτώση και να πλεύσω
στη βαθιά αγκαλιά του πνεύματος του Δημιουργού,
γνωρίζοντας ότι καμιά προσπάθεια
δεν κερδίζει όλη εκείνη-
την περιβάλλουσα χάρη.