ΙΝΤΡΑ ΝΟΒΙ, ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΟΥ, ΚΟΣΜΕ
επιλογή ποιημάτων
μτφρ. Μαριάννα Πλιάκου & Τζέην Γκρέγκερσεν
εκδ. Βακχικόν (2022)
Περιγραφή
Η ποίηση της Ίντρα Νόβι αντιστέκεται στο Bλέμμα του Kόσμου, της εξουσίας και του σκληρού πυρήνα της. Αντίσταση μεθοδική και ακριβής, με εργαλεία την έκθεση, την καταγγελία και την αποδυνάμωσή του. Αντίσταση που καταλήγει και κορυφώνεται σε μία νέα προοπτική – την πρόταση μίας συλλογικότητας, βασισμένης στην ανθρώπινη συγγένεια που έχουμε όλοι μεταξύ μας.
Ποίηση βαθιά ανθρώπινη και πολιτική, που αναπνέει την εποχή μας.
*
Η Ίντρα Νόβι (Idra Novey) είναι Αμερικανίδα ποιήτρια, μυθιστοριογράφος και μεταφράστρια. Το πρώτο της μυθιστόρημα Ways to Disappear κέρδισε τα βραβεία Sami Rohr Prize (2017) & Brooklyn Library Prize (2016), και βρέθηκε στη shortlist για το L.A. Times Book Prize for First Fiction. Το δεύτερό της μυθιστόρημα Those Who Knew ήταν στη shortlist για το Clark Fiction Prize (2019) και στις επιλογές των New York Times. Όσον αφορά τις ποιητικές συλλογές της: η Exit, Civilian επιλέχθηκε για το National Poetry Series (2011), η The Next Country βρέθηκε στη shortlist για το βραβείο Foreword Book of the Year Award (2008), και η Clarice: The Visitor κυκλοφόρησε σε συνεργασία με την καλλιτέχνη Erica Baum. Το μεταφραστικό της έργο περιλαμβάνει το μυθιστόρημα της Clarice Lispector The Passion According to G.H. και την ποιητική συλλογή του Ιρανού ποιητή Garous Abdolmalekian Lean Against This Late Hour (σε συνεργασία με τον Ahmad Nadalizadeh), η οποία βρέθηκε στη shortlist για το PEN America Poetry in Translation Prize (2021). Διδάσκει στο Princeton University.
https://ekdoseis.vakxikon.gr/shop/ekdoseis/vakxikon-poetry/to-vlemma-sou-kosme/
Τρία Ποιήματα
ΞΕΝΟΣ
Μη μέλος
ομάδας. Επισκέπτης,
φιλοξενούμενος, ή το στήθος
που στιγμιαία αγγίζει το μπράτσο σου
στο μετρό. Αυτός
που δε
συνάντησες αλλά πήρε
την κουνιστή πολυθρόνα που άφησες
στην ανακύκλωση
και κουλουριάστηκε μέσα της
κλείνοντας τα μάτια.
Αυτός
πίσω σου, που στέκεται στην ουρά για νερό,
ουίσκι, ή ελιξήριο.
Αυτός που μπαίνει στο διαδίκτυο
την ίδια στιγμή
απ’ το πολυκατάστημα Home Depot στη Λίμα
ή ψάχνει τον Δαλάι Λάμα.
Αυτός που ούτε γνωρίζει ούτε συμμετέχει
σε αποφάσεις, διατάγματα, κτλ.,
αλλά έφαγε
από το ίδιο πηρούνι
στην πιτσαρία
και φίλησε την ατίθαση αδελφή σου
την πρωτοχρονιά. Ο φύλακας που
ταΐζει την τίγρη στο ζωολογικό κήπο
όπου γλίστρησες τα δάχτυλά σου
κάποτε
στην παλάμη
του πατέρα κάποιου άλλου.
ΠΑΖΑΡΕΜΑ
Ένας άντρας ξεδιαλέγει ένα σκληρόδετο τόμο της Σιμόν Βέιλ του ’53, σκουπίζει το μπλε, λερωμένο δέρμα του. «Θαμμένο ήταν», λέει ο πωλητής, «σε μια αυλή μαζί μ΄ αυτά τ’ άλλα βιβλία. Δύο πιτσιρίκια τα έφεραν σ’ ένα καρότσι». Ο άντρας γνέφει – ιστορία συνηθισμένη έντεκα χρόνια μετά τον Πινοσέτ: η εκταφή σε αυλή ή υπόγειο θαμμένου από φόβο βιβλίου, που ξεπουλιέται βιαστικά όπως τα έπιπλα των πεθαμένων.
«Θα σου δώσω 500 πέσος», λέει στον πωλητή, η αξία ενός παγωτού, ενός μικρού πακέτου μέντες.
Αυτός αντιστέκεται σφίγγοντάς το, σκεφτόμενος το δικό του αντίτυπο της Ανάγκης για Ρίζες, τη νύχτα που η κόρη του έκαψε το βιβλίο σ’ ένα λάκκο, μία ώρα πριν ψάξουν το σπίτι οι στρατιώτες. Τη στιγμή που μπήκαν το μύρισε – ο καπνός ακόμα στα μαλλιά της.
Η ΜΙΚΡΗ ΦΥΛΑΚΗ
I
Μπαίνεις στη μικρή φυλακή κόμμα
Και βγαίνεις ερωτηματικό
Μπαίνεις ζωντανό κοχύλι
Και βγαίνεις άδειο κέλυφος
Μπάινεις μιλώντας αγγλικά
Και βγαίνεις ψιθυρίζοντας
Αυτό που ψιθύριζε η προγιαγιά σου
Σε άλλα άδεια κελύφη
Σε μακρινή ακτή
Μπαίνεις μήλο
Και βγαίνεις η δαγκωνιά
Στον κιτρινισμένο πυρήνα του