Ανοίγοντας τα μάτια ψυχορραγώ,
αδημονώ να κοιτάξω τον ίσκιο σου.
Στα δέντρα κρύβονται
τα φιλιά της αμαρτίας.
Ανάστατος επιστρέφω
στο χώρο του εγκλήματος,
το σώμα ακίνητο
προϊδεάζει τα κίνητρα.
Έτοιμος να παραδοθώ
σκουπίζω τη σκονισμένη σάρκα,
αισθάνομαι τη στιλπνότητα του σώματος.
Η ζωή στριμώχνεται ακόμα μέσα της.
Στην επιφάνεια του δέρματος
καταγράφηκαν τα στιγμιότυπα του δέους.
Οι καταχρήσεις του πάθους
επαναλαμβάνονται.
Στο εδώλιο του κατηγορουμένου
οδηγήθηκαν τα κελεύσματα της καρδιάς.
Η συρροή περιστατικών
απέδειξε την ενοχή.
Φαντασιώνομαι τη συναισθηματική εξάρτηση,
μακρόσυρτα φιλιά
να διατρέχουν το σώμα.
Το ολίσθημα στον έρωτα
τιμωρείται με ισόβια.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τμήμα Γεωπονίας. Επίσης έχει δίπλωμα Κ.Ε.Κ σε Θέματα Βιολογικής Γεωργίας καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. .Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους ,επίσης ποιήματά του έχουν διαβαστεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε εικαστικά projects έχει συμμετάσχει σε δύο ανθολογίες ποιημάτων με ποιήματά του ,πάντα θα αγωνίζεται για μια κοινωνία που θα έχει για κέντρο της πραγματικά τον άνθρωπο.