Προσδοκία
Ο παράδεισος πάλιωσε.
Ο Αδάμ γέρασε.
Σάπισαν τα μήλα πάνω
στα δέντρα.
Μονάχα η προσδοκία
για ένα καινούργιο όνειρο
ακόμα περιμένει,
έξω από τις Πύλες.
Πανσέληνος
Έχει φεγγάρι απόψε
και οι σκιές μακραίνουν στην άμμο.
Μεγαλώνουν
κι ύστερα ξεθωριάζουν και χάνονται αναπάντεχα.
Δεν διαγράφονται τα όρια τη νύχτα
και τα όνειρα φαντάζουν πιο μεγάλα.
Ποίηση εντός μου
Στρέφομαι στις λέξεις
και τρέφομαι με ρίμες
Μα είμαι
θραύσματα ποίησης,
που με τρέφουν
και με στρέφουν
πάλι εντός μου.
Η Μαίρη Γ. Πράσατζη γεννήθηκε στη Δράμα και μεγάλωσε στην Καλή Βρύση -ο τόπος που την καθόρισε. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ. Πηγή έμπνευσης για εκείνη αποτελούσε πάντα ο άνθρωπος, με τις ευαισθησίες, τις αξίες και τις αδυναμίες του, και ο χρόνος με την φθορά του, που τα υπονομεύει όλα.