Τα λόγια μου δεν προορίζονταν για βιβλία στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας
Τα λόγια μου παλιά ήταν όμορφα λουλούδια και δέντρα που παρακολουθούσαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην αρχαία Ολυμπία
Συνήθιζα να ποτίζω τους στίχους μου με ένα μακρύ λάστιχο κάθε μέρα μέχρι να δω τα θυμωμένα όνειρά μου να μεγαλώνουν
Συνήθιζα να κολυμπώ αντιμετωπίζοντας τις σταγόνες της βροχής με κλειστά μάτια
Τώρα που τα άνοιξα
τα κύματα της θάλασσας δημιουργούν κυματιστά γλυπτά από στάχτη
Τώρα μια εγκαταλελειμμένη γάτα κυνηγά περιστέρια ενώ προσπαθεί να ξεφύγει από το κυνηγητό της φωτιάς
Τώρα η γη περιφέρεται γύρω από έναν καπνιστό ριγέ ήλιο στον ουρανό
Τώρα κρύβω το εφήμερο μέλλον βαθιά στην καρδιά μου
Μόνο δύο έφηβοι μπορούν να το φυτέψουν στη νεκρόπολη δέντρων στον καμένο λόφο
Ο Σπάρτακος Αναγνωσταράς γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε γλωσσολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, υπολογιστική γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο του Έσεξ και κλασσικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Ληντς. Έχει φοιτήσει στο μουσικό γυμνάσιο και ασχολήθηκε με το ρεμπέτικο και την αρχαία ελληνική μουσική. Ζει και εργάζεται ως δάσκαλος Λατινικών και Ελληνικών στην Αγγλία.