Τα είχε όλα προγραμματίσει στην εντέλεια: από τη δουλειά τού είχαν εγκρίνει άδεια δυόμισι εβδομάδων, τον Αλντεμπαράν −αυτό το μονίμως κακόκεφο ντόμπερμαν− θα τον άφηνε σε μία φίλη του, τα λουλούδια θα τα πότιζε ο γείτονας. Όσο για τα κοινόχρηστα, έδωσε μια γενναία προκαταβολή, γιατί με τον συγκεκριμένο διαχειριστή άλλη λύση δεν υπήρχε. Είχε αγοράσει κι ένα ειδικό μπουφάν, το οποίο περιέγραφε εκστασιασμένος ως «προδιαγραφών Trektech, με την καλύτερη μεμβράνη αδιαβροχοποίησης στην κατηγορία του», πυροδοτώντας παύσεις αμηχανίας. Από την άλλη όμως, Σιβηρία ήταν αυτή.
Η κατάσταση άλλαξε γρήγορα. Ήρθαν πρώτα τα νέα απ’ τη Κίνα, μετά απ’ την Ιταλία, έπειτα από την Αμερική. Τραντάχτηκε το σύμπαν. ‘Ολοι άρχισαν να του λένε ότι μια λογική αναβολή δεν θα έβλαπτε∙ νέος ήταν ακόμη. Τελικά πείστηκε και το ακύρωσε το εισιτήριο. Έδωσε πάντως την υπόσχεση στον εαυτό του ότι μόλις η κατάσταση βελτιωνόταν, το ταξίδι όχι μόνο θα το έκανε όπως είχε αρχικά σχεδιάσει, αλλά θα πρόσθετε και δέκα μέρες. Από καθαρή σύμπτωση, τόσες ακριβώς θα διαρκούσε και η νοσηλεία του. Kι αυτή σε ταξίδι κατέληξε.
Ο Απόστολος Μαϊκίδης γεννήθηκε το 1972 στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και εργάζεται.