Ηλίανθος
Ταπεινός υπήκοός σου χρυσό καλοκαίρι
Ένα λιόκρι*
Στον κήπο μου διψά
Ηλιοτρόπιο
Γύρω από έναν ήλιο πυρακτωμένο
Πορεύεσαι στα πλάτη
Ως μίσχος ταπεινής ικεσίας
Όλη τη μέρα ηλιότροπα σε προσκυνά
Ακολουθώντας σε, Ήλιε,
Στη συχνότητα της ατέρμονης μέρας
Πολλές ώρες το ηλιοκάματο
Στου νυχτεριού τις λιγοστές τις ώρες
Ασέληνες νύχτες ξάστερες
Στα αγριοσέληνα πλάι και τους μύρτους
Ωριμάζουν οι σπόροι παρηγοριάς
Παραμυθία για τις μεγάλες του χειμώνα
Νύχτες της απουσίας
Φιλί στο τσόφλι να σπάσει
Η γεύση του καρπού να ξεχυθεί
Ελπίδα για καινούριο καλοκαίρι
Αναγεννιέσαι Ήλιε μέσα από τις φλόγες σου
Εσύ, λιόκρι μου, μέσα απ’ τους καρπούς σου
* Λιόκρι λέγεται το ηλιοτρόπιο στη Θεσσαλία
Μαλβίνα Ιωσηφίδου – Πασιφλόρα - Εκδόσεις Βακχικόν, 2020