Ένας θάνατος είν’ ο θάνατος.
άλλος θάνατος είν’ η άκρη της ύλης.
Κι άλλος θάνατος, ο λευκότερος
είν’ άνοιξη της μη-ύλης.
Όποιος ακούει τον πρώτο θάνατο
πεθαίνει στ’ αλήθεια.
Όποιος αγγίζει το δεύτερο θάνατο
ζει.
Μα εκείνος που φτάνει στον τρίτο θάνατο
μοιάζει να ‘χει νικήσει֗
άνοιξη, όχι το έαρ, αλλά
το ν’ ανοίγεις : το δρόμο
της μη-ύλης.
Ιούνιος ‘75
Νίκος Καρούζος - Οιδίπους τυραννούμενος και άλλα ποιήματα – Εκδόσεις Ίκαρος, 2014