Στο σπίτι που γεννήθηκα
Στο σπίτι που γεννήθηκα
υπήρχε μια αυλή
όπου καθόταν ο παππούς
από κάτω θάβαμε
τις άχρηστες καρδιές
Υπήρχε και το Χωλ,
στάση για τη ζωή
εκεί καθόταν ένα παιδί
με ένα όχι μελαγχολικό
μια μάνα σιωπηλή
με μάτια δανεικά
Κουβάλησα πολύ το σπίτι
που γεννήθηκα
τους τοίχους, τα πατώματα
τον ιδρώτα από τo χρόνο
Έγινα το σπίτι που γεννήθηκα
εκεί που τώρα κατοικεί
η μάνα κι ο τυφλός μου αδελφός
Στο σπίτι που κατοικώ
οι τοίχοι βάφονται
για να ξεγελούν τη μνήμη
στο σπίτι που κατοικώ
λείπουν τα χέρια και τα πόδια
του πατέρα
Το σπίτι που αγάπησα
το κατοικούσες,
τα χρώματα, οι τοίχοι, τα πατώματα
ήσουν εσύ
τα χέρια, τα παράπονα
οι πόνοι, οι φωνές
οι καρδιές μέσα στους καθρέπτες
αντάλλασσαν μηνύματα, χειρονομίες
μέσα από τα σεντόνια
πάντα ξεπρόβαλες εσύ
με σκέπαζες με την κουβέρτα της αγάπης
μου λείπει ο ουρανός
και το ταβάνι του σπιτιού
ο κήπος που φύτεψες
τα συναισθήματα
οι ενοχές μου λείπουν και ο θυμός σου
πήρε φωτιά το σπίτι που αγάπησα
Ο Ηλίας Κουρκούτας γεννήθηκε στη Λάρισα και είναι Καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί έντυπα και ηλεκτρονικά στο «Φρέαρ», «Ποιείν», «Fractal», «Χάρτης», «Θράκα», «Bibliotheque», «Erato Arspoetica», «Νέο Επίπεδο». Έχει επιμεληθεί μία συλλογική έκδοση ποιημάτων στα Γαλλικά (Emotions et Paroles pour Paul Gauguin), καθώς κι ένα κριτικό σημείωμα για την ποίηση του Σωτήρη Παστάκα στo περιοδικό «Ποιητική». Το βιβλίο του με ποιήματα «Ο Σκύλος της Αγάπης» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος, σε επιμέλεια Άρη Μαραγκόπουλου.