Αντέσο ντιάμο ντορμίρε… Ο κόσμος εδώ είναι αλλιώτικος Μαρία. Θυμάσαι το χαμόγελο της μάνας μας καμιά φορά. Ο κόσμος αυτός είναι όπως εκείνο το χαμόγελο. Μπορείς να πετάξεις Μαρία, να τρέξεις μέσα στις εποχές, έπειτα κατακόρυφα με δύναμη να πέσεις στη θάλασσα, να γίνεις ψάρι μες στη κοιλιά της μάνας μας να θυμηθείς τη γέννησή σου. Σαν βγεις στη στεριά χρόνια πίσω δε θα θυμάσαι πια Μαρία τη γειτονιά μας. Θα σε τσούζουν οι πληγές στα παιδικά τα πόδια σου μα δε θα θυμάσαι .Και αφού σε ότι αγαπάς ταξιδέψεις, στη γειτονιά οι παλιοί γείτονες σε περιμένουν καθισμένοι στους τσιμεντόλιθους Μαρία, με χέρια γεμάτα κατοστάρικα για τύχες. Ο παππούς, η Ελένη, η Χρυσούλα, η Ελπινίκη. Να τα δεχτείς Μαρία και να τα φυλάξεις μαζί με το χαμόγελο της μάνας γιατί όπου και να πας Μαρία οι άνθρωποι είναι το ωραιότερο ταξίδι. Αντέσο ντιάμο ντρορμίρε Μαρία…
***
Η Σοφία Πιπέρου γεννήθηκε το 1991 στο Ναύπλιο. Τα τελευταία 11 χρόνια ζει και εργάζεται στη Αθήνα ως ιδιωτική υπάλληλος. Σπούδασε παιδαγωγικές επιστήμες στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και δούλεψε εθελοντικά στο χαμόγελο του παιδιού. Με τη ποίηση ασχολείται από τα εφηβικά της χρόνια καθώς συμμετείχε και σε πολλούς μαθητικούς διαγωνισμούς ποίησης. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε ηλεκτρονικά και έντυπα περιοδικά λογοτεχνίας. Επίσης έχει συμμετάσχει σε ποιητικές ανθολογίες και έχει δημοσιεύσει ηλεκτρονικά μια σειρά ποιημάτων με τίτλο’ πρωτόλεια νυχτερινών λέξεων ‘. Έχει διακριθεί επίσης σε κυπριακό διαγωνισμό με το διήγημα της ‘Ο Αριστείδης ‘, διήγημα που βασίζεται στης διηγήσεις της γιαγιάς της και ιστορίες από το τόπο της. Βασικοί πυρήνες της ποίησης της είναι η αγάπη για τη θάλασσα, ο μοναχικός άνθρωπος και η αναζήτηση του έρωτα.