Νίκος Κουβίδης | Προσφυγιά

© Mario Giacomelli

Ποιο χώμα τρέχει να με βρει
Θάλασσα ν’ αγκαλιάσει
Ήλιος στο σώμα μου να μπει
Το φόβο να γελάσει
Σε όνειρα περπατητά
Άφησα το κορμί μου
Πηλός από τα δάκρυα
Έντυσε την ψυχή μου
Κέντησε φόρεμα πλεκτό
Με πέτρινο στολίδι
Ελπίδα μονοφόρετη
Στης μάνας μου τα χείλη
Δεν έχει η μοίρα μου νερό
Να σκύψετε να πιείτε
Στόμα να το φιλήσετε
Γωνιά να κοιμηθείτε
Ξένη στα μάτια που κοιτώ
Άγνωστη στα δικά μου
Κι όλα τα ρόδα που ακουμπώ
Δικά σας και δικά τους
Θέλω να μείνω στη σκιά
του κόσμου που φυλάτε
Γυρτή αγάπη γνώρισα
Σε μαραμένο φύλλο
Σαν το ‘σφιξα στα δάχτυλα
Έκλεισε τη ζωή μου

 


Ο Νίκος Κουβίδης ζει και εργάζεται στο ηράκλειο Κρήτης. Έχει σπουδάσει λογιστικά, έχει ασχοληθεί με τη μουσική σαν πωλητής σε καταστήματα δίσκων . Μέσα από τη μουσική αγάπησε την ποίηση.  Σε  λίγους μήνες θα κυκλοφορήσει η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο: ερωτευμένος έρωτας.