Ὑπάρχει ἀκόμα λίγη Ἄνοιξη
Ἐλᾶτε νὰ ἀλλάξουμε
δακτυλίδια γάμου
Νὰ νυμφευτοῦμε τὰ ὄνειρά μας
Τώρα ποὺ στήνονται κρεμάλες
Καὶ τραγουδοῦν οἱ δήμιοι
τὸν γερμανικὸ ποιμενικό τους
Ὑπάρχει ἀκόμα λίγη Ἀγάπη
Νὰ βάλουμε τοὺς νεκροὺς στὸ τραπέζι
Νὰ στρώσουμε στὸν ξένο τὸ κρεβάτι
Fraülein, ὑπάρχει ἀκόμα λίγη Ἄνοιξη
Ἐλᾶτε νὰ ἀλλάξουμε
δακτυλίδια γάμου
Νὰ νυμφευτοῦμε τὰ ὄνειρά μας
Νὰ πιοῦμε τὸ κρασὶ τοῦ Ρήνου
Νὰ ἐλευθερώσουμε τὰ μαῦρα δάση
Ὑπάρχει ἀκόμα καὶ ἡ ἀθώα Παουλίνε
Χορεύει μὲ τὸν ἀναπτήρα της πάνω στὴν νάρκη.
Πολεμώντας υπό σκιάν... Ελεγεία και σάτιρες - Γιώργος Κοζίας - Περισπωμένη, 2017