Η «ναυς των ονείρων»
πλέει κάτω απ’ το φεγγαρόφωτο
και τ’ όνειρο, όμορφα,
αγκαλιάζεται στο κύμα.
Πορτρέτα πενήτων
αριστοτεχνικά σκιαγραφούνται
και του τόπου σας τοπία
πίνακες, ολοζώντανοι, ζωγραφικής
με χρώματα από λέξεις.
Ο «νους ψηλώνει», ο νους
ανθρώπου με βεβαρημένη
κοινωνικά ψυχοσύνθεση
και η δικαιοσύνη αποδίδεται
εκεί, «εις το ήμισυ του δρόμου,
μεταξύ της θείας και
της ανθρωπίνης».
Το μήνυμα της αγάπης,
παραμονές Χριστουγέννων,
γίνεται πράξη, πριν ο
παπα-Φραγκούλης ψάλλει
το «Δόξα εν υψίστοις
λέγοντες,τω σήμερον
εν σπηλαίω τεχθέντι»
και σε κάποια άλλα Χριστούγεννα
ο έρωτας ανταμώνεται με
την αγάπη στην οικία της θεια-Κυρατσώς.
Η φώκια,για τον χαμό παιδιού,
θρηνεί στη «γλώσσα των φωκών».
Και
στην μπακαλοταβέρνα
του Καχριμάνη,
μόνιμη συντροφιά σας
η Ζωή και η Αλήθεια,
η Αλήθεια με τις λέξεις
τις ελληνικές,
μορφή ταπεινή,
ζωγράφε των λέξεων αυτών
και ποιητή.
Η Βικτωρία Ι. Σουλιώτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Τρύφος του νομού Αιτωλοακαρνανίας.Το 1987 εισάγεται με υποτροφία στη φιλοσοφική σχολή του πανεπιστημίου Ιωαννίνων απ’ όπου και αποφοίτησε το 1991.