Κάτω απ’ τον μελανιασμένο ουρανό
διαγράφονται οι ρυτίδες της αυταρέσκειας.
Δραπετεύω ,κρατώντας λίγα ψίχουλα,
φωνές νοσταλγίας
αγκιστρωμένες στο χάος.
Ξεφυλλίζοντας το αύριο
στέκω μετέωρος
στο χείλος της καταστροφής.
Χωρίς επίγνωση κινδύνου
ασελγώ με πράξεις φθαρτές.
Καθισμένος στο έδαφος
αγναντεύω το πανηγύρι της ζωής.
Ο άνθρωπος φτιάχτηκε να στέκεται όρθιος.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τμήμα Γεωπονίας. Επίσης έχει δίπλωμα Κ.Ε.Κ σε Θέματα Βιολογικής Γεωργίας καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. .Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους ,επίσης ποιήματά του έχουν διαβαστεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε εικαστικά projects πάντα θα αγωνίζεται για μια κοινωνία που θα έχει για κέντρο της πραγματικά τον άνθρωπο.