[Της Μάνας πήρε…]
Της Μάνας πήρε απ’ τ’ άσπρο χέρι,
το χρυσοσκάλιστο δαχτυλίδι,
λαμπρό κι ατίμητο στολίδι
που οι κόρες ποθούν. Απ’ το καρτέρι
των χρόνων, και από τ’ αγέρι
της πεθυμιάς που τρέμιζε τα χείλη,
φεγγρίζει τώρα αργυρό καντήλι
στα μάτια. Η Μάνα μόνο ξέρει
το μυστικό. Και σιγαλά στην κόρη,
-για ώρα εφίλα το ωραίο θώρι-
της λέει:«Θάρθει η στιγμή, νυφούλα
ο χρόνος με μετάξι θα σε ντύσει!
Θα λάμπει ροδόχροη η αυγούλα…
Μα δεν είναι όλα λαμπρά στη ζήση!»
[Δεν είχε τύχη…]
Που νάναι την στιγμή αυτή η Βοτρίς,
ο Ηρακλής ο μάγκας, ο Γώργης ο κλουζώ;
(Της άρεσαν παιχνίδια οτομοτρίς),
-κι έλαμπε πάντα με ωραίο μαντώ.-
Όμορφη, φίνα, – φαίνοταν Ατρίς. –
Ούτε champagne ούτε Whisky . Γάλα,- νερό
έπινε πάντα στο caffe Μπεατρίς –
απ’ αυτό της Λωραίνης δροσερό .
Την ‘’ξάφρισε’’ ο μάγκας, κι’ ο Γιώργης ο κλουζώ,
για να ξεχνά, εκυνήγα καπηλειό.
Μια μέρα «η Μαρμάγκα» στην Προβάνς,
για τολμηρά τον τσάκωσε Αβάνς.
Δεν είχε τύχη στη ζωή η Βοτρίς,
-με τα παλιά παιχνίδια οτομοτρίς …-
Ο Αριστομένης Λαγουβάρδος γεννήθηκε στην Έμπαρο Ηρακλείου Κρήτης. Είναι Μηχανολόγος Μηχανικός και Ναυπηγός του Πολυτεχνείου Νεαπόλεως Ιταλίας. Ζει στο Ηράκλειο Κρήτης.
Εργογραφία: Το τέλος της αθωότητας.(Τυποκρέτα Καζανάκης-Ηράκλειο) – Καθώς κυλά το ρόδινο ποτάμι.(Τυποκρέτα Καζανάκης-Ηράκλειο) – Στα απόκρυφα τοπία της ομορφιάς (υπό έκδοση)