Χωρίς φωνή, χωρίς πνοή
ο κόσμος στέκεται σ’ ένα παρόν άδειο.
Οι θύμισες χαμένες στην ομίχλη.
Σώματα απομεινάρια
εισπνέουν τις τελευταίες σταγόνες της ζωής.
Λόγια κι αναμνήσεις,
μας γέμισαν ουλές βαθιές.
Ακολουθούμε τον ίσκιο της γυμνής μας ψυχής.
Τις νύχτες κουρνιάζουμε στο φως της φαντασίας ,
δραπετεύουμε απ’ το κελί των αναμνήσεων,
κρυφές αναπνοές
που ξεκλειδώνουν τις ψυχές μας.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τμήμα Γεωπονίας. Επίσης έχει δίπλωμα Κ.Ε.Κ σε Θέματα Βιολογικής Γεωργίας καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλούς λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους. Πάντα θα προσπαθεί και θα αγωνίζεται για μια κοινωνία με κέντρο πραγματικά τον άνθρωπο.