Ο Έρωτας στο Άλαμουτ / Ροκενρόλλα
Όταν είμαστε μες στα σκατά ως το λαιμό, δεν μένει παρά να τραγουδήσουμε / Beckett
Time is on my side, yes it is / Rolling Stones
Comme nous nous avons vécu vite! C’est à ce point de notre histoire irréfléchie, que je nous revoir / Debord
Προφανώς l’amour est à réinventer, on le sait, ω ναι, μένει να επανεπινοήσουμε τον Έρωτα, χωρίς όμως να φάμε καμιά σφαίρα στην κλείδα ή στο μπράτσο όπως ο Rimbaud από τον Verlaine (b/t/w, από ένα περίστροφο έξι σφαιρών και διαμετρήματος 7 χιλιοστών ) — άλλωστε δεν μας φταίνε ούτε οι κλείδες ούτε τα μπράτσα ούτε τα ταβάνια (όπου σφηνώθηκε η δεύτερη σφαίρα του Verlaine). Για τούτο, ο Έρως επανεπινοείται στο Οχυρό, στο Μπούνκερ, στο Άλαμουτ. Στην Κυψέλη. Ως η επιστροφή του Καλού, ως η Μεγάλη Ροκενρόλλα.
Στις άχαρες μέρες μας, σε έδαφος εχθρικό, η εκ νέου επινόηση του Έρωτος μοιάζει να είναι επιτακτικό καθήκον και μεγαλειώδες παιχνίδι (ξέρουμε: ακόμα και οι λέξεις μεγαλείο & μεγαλειώδες είναι υπό διωγμόν ή προκαλούν μια ψοφοδεή χλεύη στους μίζερους καιρούς μας). Ξέρουμε, η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων σήμερα δεν ξέρουν τι λένε & δεν λένε αυτό που ξέρουν, δεν κάνουν αυτό που λένε & δεν λένε αυτό που κάνουν, ενώ η παθητικότητα, το γνωρίζουμε καλά, όπως στρώνει έτσι κοιμάται. Φράσεις/εφαλτήρια όπως σὺν Ἀθηνᾷ καὶ σὺ χεῖρα κίνει (Αίσωπος) & τοῖς τολμῶσιν ἡ τύχη ξύμφορος (Θουκυδίδης) μοιάζουν ολοένα και πιο πολύ με λησμονημένα θέματα εκθέσεων σε κάποιο ντεμοντέ λύκειο. Για τούτο, ο Έρως επανεπινοείται στο Οχυρό, στο Μπούνκερ, στο Άλαμουτ. Στην Κυψέλη. Ως η επιστροφή του Καλού, ως η Μεγάλη Ροκενρόλλα.
Ναι, l’amour est à réinventer, on le sait, ω ναι, ω ναι, ω ναι, μένει να επανεπινοήσουμε τον Έρωτα, σε εχθρικό έδαφος, με καρδιά από φλόγα & μυαλό από πάγο, με όλες, και τις έξι, αισθήσεις μας σε επιφυλακή, με τα δάκρυα της χαράς & τα χαμόγελα της θλίψης, με ακλόνητη αποφασιστικότητα, εμμένοντας στις έμμονες εμμονές μας, κάνοντας απαλά φούουουουουου & αφήνοντας να ξετυλιχτεί η πολύχρωμη μελωδική σερπαντίνα, ξανακούγοντας τις τρίλεπτες άριες της Αγάπης που συνέθεσε και παρήγαγε ο Μότσαρτ της pop πανδαισίας, ο Phil Spector (αποφεύγοντας, μολοντούτο, να έχουμε τη βάσκανο μοίρα του), πλάθοντας διηνεκώς και διακαώς τον εαυτό μας και τη Φαιοκόκκινη Δουλτσινέα μας ως έργα τέχνης, ως το Sublime που επανέρχεται τροπαιοφόρο. Για τούτο, ο Έρως επανεπινοείται στο Οχυρό, στο Μπούνκερ, στο Άλαμουτ. Στην Κυψέλη. Ως η επιστροφή του Καλού, ως η Μεγάλη Ροκενρόλλα.
Μεγάλα λόγια; Ναι, μεγάλα λόγια, γιατί όχι; Μεγάλα λόγια για μεγάλα διακυβεύματα, μεγάλα λόγια για μεγάλα στοιχήματα, μεγάλα λόγια για ζητήματα Ζωής & Ευδαιμονίας — ποιος θυμάται τη λέξη ῾῾ευδαιμονία᾽᾽, ποιος επιμένει στην πρωτοκαθεδρία της ευδαιμονίας, ποιος θέτει ως Πρόγραμμα/Πρόταγμα την Ευδαιμονία; Λίγοι, ελάχιστοι, οι πείσμονες ευκλεείς happy few. Για τούτο, ο Έρως επανεπινοείται στο Οχυρό, στο Μπούνκερ, στο Άλαμουτ. Στην Κυψέλη. Ως η επιστροφή του Καλού, ως η Μεγάλη Ροκενρόλλα.
Ο Έρωτας: η ατίθαση ροκενρόλλα της φλεγόμενης δίχως ηλικία νιότης! Άλλωστε ο Μέγας Αθάνατος Θνητός, ο Richard Wayne Penniman, που ανελήφθη εις τους ουρανούς πριν από δύο μήνες και τρεις μέρες, στις 9 Μαΐου του λυτρωτικού (για τουλάχιστον τρεις, τέσσερις ανθρώπους που ξέρω καλά) & σωτηρίου έτους 2020, άλλο δέν έκανε από το να μας υπενθυμίζει πόσο επιτακτικός είναι ο Έρως, πόσο ζωογόνος και ζωοδότης. Rip it Up!, λοιπόν, & φρενιασμένη, λυσσασμένη για ζωή ροκανρόλλα μες στη διαλεκτική Ποίηση/Στρατηγική. Για τούτο, ο Έρως επανεπινοείται στο Οχυρό, στο Μπούνκερ, στο Άλαμουτ. Στην Κυψέλη. Ως η επιστροφή του Καλού, ως η Μεγάλη Ροκενρόλλα.
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Ερωτευμένη Κυψέλη, 11.07.2020
Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης (Απρίλιος 1960) είναι συγγραφέας και σιτυασιονιστής.