Ι
Σε όλα σου θνητός
Κυρίως στο φρόνημα
Της πρώτης νιότης μονομάχος
Στα ύστερα διαιώνιος σκλάβος
Ευάλωτος στους πολυμάχαιρους
Καταχωμένος στο σύσκιο του περίστυλου
Ασθμαίνεις
Περίφοβος απ’ τις φωνές
Εικονικών ανθρώπων
Που συνταράσσουν το αμφιθέατρο
Με μάτια άγριου ζώου
Έντρομα
Φωσφορικά
Πώς να βγεις;
Θα πολεμήσεις;
Στέκεις δίβουλος
Καταμεσής μιας ζούγκλας
Άνθρωπος
ΙΙ
Πλανήθηκα οικειοθελώς
Μέσα στο θάμπος της αύρας σου
Σπούδασα τη δροσερότητά σου
Έγινα ηχώ του κορμιού σου
Πιστός πεζοπόρος των ίσκιων της σκέψης σου
Πυρπόλησα τα όνειρά μου
Γιατί μου είπες εσύ πως κρυώνεις
Για να σου χαρίσω μια κάμαρη φωτιά
Και από τις στάχτες πλάθω νέα ζωή
Καταδικασμένος να ονειρεύομαι
Αισιόδοξος
Άνθρωπος
ΙΙΙ
Οι νεκροί σου
Σε αναζητούν
Για να σου καταλογίσουν
Σε τιμή ευκαιρίας
Ό,τι πολύτιμό τους
Ξεπούλησες
Ξέρεις
Τα σ’ αγαπώ
Τις ευχές για πρόοδο
Τα καλή χρονιά
Τα θέλουν πίσω ατόφια
Κι ας επιμένεις εσύ
Ότι πρόκειται για αναλώσιμα
Μιας χρήσης
Αστεία
Που δεν επιστρέφονται
Έτσι
Κατέληξες σημαντικός
Χωρίς ύπνο
Να μονοπωλείς μια καθημερινότητα
Θυσιάζοντας για να νιώσεις
Έστω και λίγο
Άνθρωπος
Ο Βαγγέλης Δρόσος εργάζεται στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Έχει διδάξει σε μεταπτυχιακό επίπεδο σε Ελλάδα και Κύπρο, αλλά και σε σεμινάρια επιμόρφωσης εκπαιδευτικών και διά βίου μάθησης. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά. Είναι συγγραφέας πέντε βιβλίων. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά. Το 2019 εκδόθηκε η πρώτη του ποιητική συλλογή, τα «Φωτογραφικά γυμνάσματα», από τις εκδόσεις Ιωλκός.