ΕΚΔΟΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
MΑΪΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020
ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ
- Κάρολος Ντίκενς, Δύο εικόνες της Ρώμης, μετάφραση: Γιάννης Παλαβός (σειρά: Τα άστεγα)
Οι Εικόνες από την Ιταλία (1846) συγκεντρώνουν τις εντυπώσεις του Ντίκενς από την περιήγησή του στην Ιταλία το διάστημα 1844-1845. Το απολαυστικό αυτό οδοιπορικό αποτυπώνει, με τη γνώριμη κομψότητα και δεξιοτεχνία του Ντίκενς, την εξαθλίωση των πόλεων και το κάλλος της ιταλικής υπαίθρου, αλλά και τον θαυμασμό του συγγραφέα για την πολιτιστική κληρονομιά της χώρας. Δύο από τα γοητευτικότερα κείμενα των Εικόνων από την Ιταλία, αντλημένα από την παραμονή του Ντίκενς στη Ρώμη, σταχυολογούνται σε αυτή την έκδοση: το πρώτο υμνεί την ευφρόσυνη φρενίτιδα του ιταλικού καρναβαλιού, ενώ το δεύτερο καταγράφει έναν δημόσιο αποκεφαλισμό στο κέντρο της πόλης. Τα δύο αποσπάσματα, που διαβάζονται σαν αυτόνομα διηγήματα, δεν συνιστούν μόνο μια πολύτιμη μαρτυρία για τη Ρώμη της εποχής διά χειρός Ντίκενς, αλλά συνάμα κερδίζουν τον αναγνώστη με την καλαισθησία, το χιούμορ και το λεπτό τους ύφος, εφάμιλλo των καλύτερων σελίδων του σπουδαίου Άγγλου πεζογράφου.
- Κώστας Κουτσουρέλης, Η κόρη μου – William B. Yeats, Προσευχή για την κόρη μου (μετάφραση: Κώστας Κουτσουρέλης)
Τι φέρνει ο ερχομός ενός παιδιού στον κόσμο; Πώς το μεγάλωμά του αλλάζει τη ματιά μας στα πράγματα; Πώς εμπρός στις συνεχείς του μεταμορφώσεις αλλάζουμε εντέλει οι ίδιοι; Η «Κόρη μου» του Κώστα Κουτσουρέλη είναι το χρονικό αυτής της αλλαγής, το ποιητικό ημερολόγιο μιας χρονιάς από τον ερχομό της νέας ζωής ως τα πρώτα της βήματα. Στο ίδιο βιβλίο, μεταφρασμένη από τον Κώστα Κουτσουρέλη, η «Προσευχή για την κόρη μου» του William B. Yeats, ποίημα γραμμένο κι αυτό για τον ερχομό ενός παιδιού και κορυφαία στιγμή του δημιουργού του, είναι ένας αναστοχασμός επάνω στις αντίδρομες έννοιες του κάλλους και της καλοσύνης, της επηρμένης διάνοιας και της οικείας γαλήνης.
- Μιχάλης Μακρόπουλος, Η θάλασσα (νουβέλα)
Οι πάγοι λιώνουν, ένας αρχαίος μετεωρίτης φανερώνεται ενώ η Γη ερημώνει. Οι μόνοι άνθρωποι που δεν προσβάλλονται από τον ιό που εξαπλώνεται είναι εκείνοι που έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό τη μετάλλαξη μιας σειράς γονιδίων. Οι επιζήσαντες ζουν σε υπόγειες πόλεις και το μόνο που τους συνδέει με τη ζωή στη Γη είναι η μνήμη· ωστόσο κάποιοι λίγοι μοιράζονται τον πόθο της επιστροφής.
Η Θάλασσα, μια ψηφιδωτή αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο από μια ξεχωριστή κοπέλα, είναι μια λυρική ιστορία επιστημονικής φαντασίας – μικρή και γαλήνια, αν και αφορά κάτι τόσο μεγάλο και ηχηρό όσο το τέλος της ανθρωπότητας.
- Αργύρης Χιόνης, Ο λαβύρινθος και άλλες αθησαύριστες ιστορίες, προλογικό σημείωμα-σχόλια: Κυριάκος Ραμολής, επίμετρο: Γιώτα Κριτσέλη (διηγήματα)
Τα κείμενα του Αργύρη Χιόνη, που δημοσιεύονται στην παρούσα έκδοση, αναδύθηκαν στο φως ύστερα από έρευνα σε διάφορες βιβλιοθήκες και στο Αρχείο του συγγραφέα, που φυλάσσεται στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Διακρίνουμε τρεις ομάδες κειμένων: «καθαυτό» διηγήματα, αυτοβιογραφικά κείμενα και πορτρέτα ομοτέχνων. Τα όρια μεταξύ τους ωστόσο είναι ρευστά, ενώ μια παιγνιώδης διάθεση χαρακτηρίζει τα περισσότερα κείμενα αποτελώντας τρόπον τινά συνεκτικό στοιχείο.
- Θεόδωρος Εσπίριτου, Το Παιχνίδι της Άγρας (μυθιστόρημα)
Με φόντο μια ρημαγμένη Ευρώπη, ο Μάρλοου, ερευνητής της Υπηρεσίας Εξιχνίασης Σκοτεινών Υποθέσεων, επιβιβάζεται σε ένα τρένο με προορισμό την Άγρα, αποδεχόμενος μια ανυπόγραφη έκκληση βοήθειας. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής κάποιοι συνταξιδιώτες θα του αποκαλύψουν δύο ασύνδετα γεγονότα, έναν διπλό φόνο και ένα τηλεοπτικό παιχνίδι που παίζεται και μαγνητοσκοπείται στον τόπο του τελικού προορισμού. Ωστόσο, τα δύο γεγονότα δεν συνιστούν παρά μόνο την άκρη του νήματος που οδηγεί σε έναν λαβύρινθο εικασιών όπου το είναι και το φαίνεσθαι συγχέονται. Παρακολουθούμε ένα παιχνίδι αριστοτεχνικά οργανωμένο στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται ένα κυνήγι με παίκτες που υποδύονται τους ρόλους του θύτη και του θύματος ή μήπως συμβαίνει κάτι άλλο; Ο αναγνώστης οδηγείται εντέλει στην έξοδο, όταν με την τεχνική του ντόμινο θα αποκαλυφθεί μια αποτρόπαιη πλεκτάνη.
Μοναδικό αντίβαρο στη ζοφερή πραγματικότητα της Άγρας αποτελεί η αγάπη.
- Walter Benjamin, Νο 13: Εξήντα πέντε θέσεις για τα βιβλία και τις πόρνες, το γράψιμο, την κριτική, τους σνομπ και την επιτυχία, μετάφραση-επίμετρο: Κώστας Κουτσουρέλης (αφορισμοί)
Συνεχιστής της «εριστικής» παράδοσης ενός Λίχτενμπεργκ ή ενός Σοπενχάουερ, ανάμεσα στους αποφθεγματογράφους του 20ού αιώνα ο Walter Benjamin κατέχει θέση ξεχωριστή. Το βιβλίο αυτό περιέχει μια επιλογή από τους περιβόητους αφορισμούς του, οργανωμένη γύρω από το σημαδιακό «Νο 13»: Εξήντα πέντε θέσεις για τα βιβλία και τις πόρνες, το γράψιμο, την κριτική, τους σνομπ και την επιτυχία.