Είναι γεγονός: κάποια θεσπέσια θεότητα (η οσία Dominique Sanda; η αγία Romy Schneider; η Θεός Gene Tierney;) φρόντισε να χτυπηθεί τατουάζ στον εγκεφαλικό φλοιό μου η φραση του Ludwig Wittgenstein ῾᾽Από εδώ όπου είμαστε να πάμε εκεί όπου βρίσκεται η Απόφαση᾽᾽. Είναι γεγονός: αποφασίσαμε να αφήσουμε γένια, ο Μαντάς κι εγώ, μέχρι νεωτέρας και όσο το ῾῾κατά μόνας᾽᾽ δεσπόζει στο Κλειστό Κατάστημα Πλανήτης. Είναι γεγονός: μικρός δωδεκαετής στον Ναό Ενδιαίτημα Μπαμπά & Μαμάς έβλεπα την τηλεοπτική σειρά Η Γειτονιά μας και είχα ταυτιστεί με τον μέθυσο Καπετάν Γιασό (τον υποδυόταν ο Πέτρος Πανταζής) και έλεγε κάθε τόσο, ῾῾Τη Δευτέρα μπαρκάρω᾽᾽, και δεν μπάρκαρε ποτέ. Είναι γεγονός: την ίδια εποχή ήμουν (κρυφά απ᾽ όλους & οδυνηρά) ερωτευμένος με την Μπέττυ Λιβανού και με την Κατερίνα Αποστόλου που έπαιζε στους Εμπόρους των Εθνών. Είναι γεγονός: έκτοτε όταν ερωτεύομαι το κάνω βούκινο. Είναι γεγονός: από τα 14 άρχισα να ακούω Bob Dylan, και δεν σταμάτησα ποτέ να ακούω Bob Dylan. Είναι γεγονός: από τα 16, και χάρη στον (τότε συμμαθητή μου & νυν Ιερωμένο) πατέρα Νικόλαο Λουδοβίκο, άρχισα να διαβάζω Allen Ginsberg, και δεν σταμάτησα ποτέ. Είναι γεγονός: είμαστε τα ένδοξα ρεμάλια των προσηλώσεων. Είναι γεγονός: σήμερα έχουμε ημέρα Δευτέρα, 6 Απριλίου, του γαμημένου έτους 2020.
Είναι γεγονός: ξέμεινα από ζιπέλαιο και από μέλι. Είναι γεγονός: σήμερα θα δούμε Orson Welles. Είναι γεγονός: I chased the will-o’-whisp of women /Εγώ κυνηγούσα τους φωσφορισμούς των γυναικών (Edgar Lee Masters, Ανθολογία του Σπουν Ρίβερ, μτφρ. Σπύρος Αποστόλου, εκδ. Gutenberg, σ. 265). Είναι γεγονός: ο αείμνηστος Σπύρος Αποστόλου είναι ο πατέρας του άσπονδου υπέροχου φίλου Θανάση Αποστόλου που διευθύνει με απαράμιλλο μεράκι τις εκδόσεις Alloglotta). Είναι γεγονός: μεταφράζω περιπαθώς το έξοχο μυθιστόρημα Frankissstein της έξοχης Jeanette Winterson, για την έξοχη σειρά Aldina που οραματίστηκε/ίδρυσε ο έξοχος μακαρίτης φίλος Δημήτρης Αρμάος. Είναι γεγονός: έχω μεταφράσει πάνω από 120 βιβλία, αλλά όχι και το Under the Volcano. Είναι γεγονός: ο Αντρέας Μαντάς κι εγώ χθες κάναμε ντρίπλα στο τσίπουρο, ήπιαμε κρασί, και συζητήσαμε με τις ώρες για το έργο του Jerzy Skolimowski, για το Free Cinema και για τους Angry Young Men, χαρά στο κουράγιο μας.
Είναι γεγονός: χθες είχαμε Κυριακή, 5 Απριλίου του ξεσκισμένου έτους 2020. Είναι γεγονός: μας λείπουν τα σκαλάκια της Καλλιδρομίου (έχει ειπωθεί: η Καμωματού Καλλιδρομίου), μας λείπουν τα πελώρια/πολύωρα σεργάνια στην Πατησίων (έχει ειπωθεί: η Πατησίων είναι η Αιωνία Σύζυγος), μας λείπουν τα αλλεπάλληλα ουίσκι στο Au Revoir (που σχεδίασε, όπως ξέρουν και οι πέτρες, ο Αριστομένης Προβελέγγιος, δωρεάν), μας λείπουν τα απροσχεδίαστα, τα spontaneous (όπως η τζαζ πρόζα του Jack Kerouac) ξεφαντώματα στα σπίτια μας, μας λείπουν το παρφέ παγωτό στο καφεζαχαροπλαστείον Χαρά & τα μεζεδάκια στην ταβέρνα Σπυραντώνης, μας λείπουν οι χαρμόσυνες ουζοποσίες στον υπέροχο Φώντα στη στοά της οδού Αμερικής, μας λείπουν οι κινηματογραφικές προβολές στο Ideal & στο Άστυ & στην Ααβόρα & στο Studio, μας λείπουν οι ενίοτε θυελλώδεις καβγάδες με τον brother Θάνο Σταθόπουλο για το νόημα της τέχνης & του θραύσματος & της μορφής, μας λείπουν οι βραδιές στον Ένοικο ως το ξημέρωμα.
Είναι γεγονός: μόνο θετικοί/θελκτικοί εγελιανοί ημιπαράφρονες που ομνύουν στην τετράγωνη λογική μπορούν να ερωτοτροπούν με τις ώρες ανταλλάσσοντας μηνύματα στο messenger υπό την βλοσυρή σκιά του Tom Berenger, αλληλοαφιερώντας άσματα της εφηβείας, αλλά και σημερινά, βλέποντας ταυτοχρόνως το Rear Window με απόσταση τεσσάρων εκατοντάδων χιλιομέτρων, χτυπώντας στο πληκτρολόγιο χαζές εξυπνάδες και έξυπνες χαζομάρες, θαρρώντας & θεωρώντας ότι (όπως έχει ειπωθεί) όλο το σύμπαν χαρτοπαίζει. Είναι γεγονός ότι η αείμνηστη γιαγιά μου έλεγε, ῾῾Να σου ψήσω έναν καφέ;᾽᾽, ότι η φράση ῾῾κοίτα πώς μυρίζει᾽᾽ & η φράση ῾῾άκου να δεις᾽᾽ είναι εξίσου ανυπέρβλητες με τις φράσεις ῾῾φέξε μου και γλίστρησα᾽᾽ & ῾῾κατούρα να φύγουμε᾽᾽. Είναι γεγονός: δεν είναι λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μας άρεσαν, αλλά πολλές. Είναι γεγονός: δεν αφήνουμε τη Μελαγχολία να σηκώσει κεφάλι. Είναι γεγονός: δεν επιτρέψαμε (ποτέ!) στην τσιγγουνιά (συναισθημάτων/συγκινήσεων) να περάσει το φωτισμένο με το κερί της άδολης αγάπης κατώφλι μας. Είναι γεγονός: τα σπίτια μας ήταν/είναι τα πιο όμορφα γιατί είναι τα πιο ελεύθερα. Είναι γεγονός: τα κορίτσια μας ήταν/είναι τα πιο όμορφα γιατί είναι τα πιο ελεύθερα. Είναι γεγονός: αύριο θα έχουμε 7 Απριλίου του αναθεματισμένου έτους 2020, αλλά εμείς, ο Μαντάς κι εγώ, θα φοράμε τα καλά μας, θα κλείνουμε ακατάπαυτα το μάτι στον Έρωτα (έχει ειπωθεί: ο Έρως είναι Ακαριαίος & Αιώνιος), θα κάνουμε απιστίες στο τσίπουρα και θα το ρίξουμε στα ιρλανδέζικα ουίσκι.
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Κυψέλη, 06.04.2020
Tips:
Gene Tierney: https://www.youtube.com/watch?v=WWCswrEQj64&t=61s
Jerzy Skolimowski/The Shout https://www.youtube.com/watch?v=GxYYzCw8qAM
Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης (Απρίλιος 1960) είναι συγγραφέας και σιτυασιονιστής.