Τόσο πολύ εγέρθητι για μιαν άνοιξη
τόσο πολλή καρδιά για έναν άνθρωπο
*
Άνοιξε μου λέει
κι εγώ άνοιξα
καθόλου βολική αυτή η μέλισσα
βουτάει στις λίμνες του καφέ μου
λικνίζεται στα νέφη του τσιγάρου μου
βασανίζει το πρωινό μου
σκεπάζει τη μουσική
γίνονται όλα δεύτερα μπροστά της
μου επιβάλλει διαρκώς καινούριους όρους
σίγουρα ήρθε για να με συντρίψει
με δυο χρυσά φτερά
και με το κίτρινο μάτι της
σάλτα κάνει
στον αέρα γράφει
τι θέλεις
τι θα δώσεις
τι θα πάρεις
*
Έπεσε άνοιξη
βαρύ άρωμα στάζει
ο κήπος μου θεριό
το πράσινο δεν ησυχάζει
έρχονται ράμφη με φτερά
βέλη πετούν στην ησυχία μου
κι αυτή τρομάζει
*
Άνοιξη θα πει
να γιατρεύεις με έρωτα
μια πληγή
Η Μαργαρίτα Παπαμίχου γεννήθηκε το 1969 και μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός σε δημόσιο σχολείο και δραστηριοποιείται στο χώρο της εκπαίδευσης ως εμψυχώτρια Θεατρικού παιχνιδιού. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το 2018 βραβεύτηκε με τον πρώτο έπαινο στην κατηγορία ποίηση στον 8ο Λογοτεχνικό διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος «Δημήτριος Βικέλας».