Μπαίνοντας στο νοσοκομείο, του ήρθε σαν δυνατή σφυριά η έντονη μυρωδιά. Όλο το εορταστικό κλίμα, οι ευωδιές, οι στολισμένοι δρόμοι, οι άνθρωποι που έσφυζαν από ζωή και αισιοδοξία έσβησαν ευθύς απτήν μνήμη του. Μέχρι να ανέβει στον έκτο, η αγωνία τον είχε κυριεύσει. Η κραυγαλέα αντίθεση του μέσα με τον έξω κόσμο ήταν μια σκέτη τρέλα.
Ο δικός τους άνθρωπος στο δωμάτιο 608, πάλευε.
Το ΘΑ είχε σβήσει απτήν ζωή του εδώ και κάμποσο καιρό. Η ζωή του όλη, ο θάνατός του.
Ανήμπορος να αντιδράσει, παρακολουθούσε σαν θεατής. Του κρατούσε συνεχώς σφιχτά το χέρι.
Την προηγούμενη νύχτα, ένας ηλικιωμένος, τρίτη χρονιά που ήταν Χριστούγεννα μέσα, δεν άντεξε και βούτηξε στο κενό διαλύοντας το δέντρο που είχε στηθεί στο μέσον της αυλής.
◊
Ο Φοίβος Σταμπολιάδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Καποδιστρικό Πανεπιστήμιο και Μέσα Επικοινωνίας στο Πάντειο. Έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου του Lancaster. Ασχολείται τα τελευταία 20 χρόνια με την φωτογραφία. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και την Κύπρο. Έργα του έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Φωτογράφος και στον ιστότοπο ifocus.gr. Διηγήματα του έχουν δημοσιευτεί στα ηλεκτρονικά περιοδικά λογοτεχνίας monocleread.gr, tovivlio.net και hartismag.gr. Αγάπα τα μακρινά ταξίδια με την μοτοσυκλέτα, μελετά λογοτεχνία, ψυχολογία και βυζαντινή αρχαιολογία. Ασχολείται με το σχέδιο και την χαρακτική.