Ελπίζω να μη διαβάσεις ποτέ αυτό το γράμμα
νιώθω μισή χαρά που δε θα το διαβάσεις και δε θα λυπηθείς
και μισή λύπη που το γράφω
γιατί μάλλον σε αγαπώ τελικά
κι όλα μισά
σε αγαπούσα από παιδί με μια αγωνία να σε μάθω
σε φανταζόμουν όπως τις γυναίκες στους πίνακες του Μοντιλιάνι
λεπτές στενόμακρες ευθείες και μελαγχολικές
κι εσύ ήθελες να σε μάθω μα δεν ήξερες πως να με μάθεις να μαθαίνω μητέρα
Κοίτα!
η πιο ωραία λέξη στον κόσμο μα δε μου την έλεγες
κι εγώ κοιτούσα θαύματα και δράματα κι έκανα αντιστροφή των ρόλων
ανεστραμμένη κι η εικόνα σου
όλα ανάποδα μας ήρθαν
κι έφυγα μακριά
είπα χωρίς τη λέξη αυτή θα ζήσω
που όλοι πίνουν νερό στο όνομά της
που δίψαγα εγώ μια ζωή
κάπως έτσι έχασα μεγάλο μέρος της όρασής μου
απέκτησα κάτι άλλα μάτια με τεράστιους μεγεθυντικούς φακούς
από τότε βλέπω ό, τι δεν υπάρχει
μετά την τυφλότητα αυτά
και για τη θεραπεία του ψεύδους
Θυμάσαι μια μέρα που ήρθες και με βρήκες;
Έλα να φτιάξουμε ένα φιλικό καθρέφτη μου είπες
να τον πασπαλίζουμε με δάκρυ
για την τέρψη του κοινού
όταν στάζουν τα ταβάνια θα νομίζουν πως κλαίμε
και κάθε μέρα θα αθωωνόμαστε πάνω στη σκηνή
θα φτιάξουμε κι άλλες μανούλες
Έσκισα όλα τα συμβόλαια
εγώ κλαίω καλύτερα χωρίς ακροατήριο
και σε άφησα μόνη σου στη σκηνή
αυτή ήταν η τελευταία φορά που πάτησα σανίδι
έτσι κι αλλιώς δεν αντέχει δύο
κι όπως ξεμάκραινα μεγάλωνα
κι όσο μεγάλωνα μίκραινε το παρελθόν
σαν το χειρότερο κλεφτρόνι με είχε στο κατόπι
ένιψα τας χείρας μου στα λασπόνερα που τσαλαβουτούσε
με τρόμαζε βέβαια η ιδέα ενός πνιγμού του
ώσπου μια στιγμή δεν άντεξα γύρισα και κοίταξα
ήσουν πια κι εσύ τόσο μικρή
ένα μικρό παγωμένο παιδί
μανούλα από χιόνι
Πως να σε προστατεύσω
που κάθε φορά που σε αγκαλιάζω λιώνεις
◊
Η Μαργαρίτα Παπαμίχου γεννήθηκε το 1969 και μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός σε δημόσιο σχολείο και δραστηριοποιείται στο χώρο της εκπαίδευσης ως εμψυχώτρια Θεατρικού παιχνιδιού. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το 2018 βραβεύτηκε με τον πρώτο έπαινο στην κατηγορία ποίηση στον 8ο Λογοτεχνικό διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος «Δημήτριος Βικέλας».