[Νέκυια]
Ι.
Είδα στον ύπνο μου την αποσύνθεσή μου.
Διάλυση γρήγορη και βίαιη.
Ήμουν σαν μια μάζα από περιττώματα.
Τελικά, καμιάν αισθητική δεν χωράει στο θάνατο.
Αλωμένος υποδέχεσαι την αφάνιση.
Εκθέτοντας στην απόλυτη γύμνια
ό, τι -ελάχιστο- σου έχει απομείνει.
ΙV.
Φθορά βασίλισσα
του άσπρου και του γκρίζου.
V.
…ονειρώδης ετούτη
η παρθένα απουσία…
[Τελικός Τίτλος]
Αυτό το: “Ύπνου Βαθέος”
που διαπραγματευόταν
στο ποίημα του ο Βαρβέρης
– σε άκρα διαλεκτική
μ΄ ένα γήρας εστιακό
κι ασπρόμαυρο-
ήρθε ετούτη η γραμμή
να καταλήξει σε απόφαση
με στίξη χειμωνιάτικη
κάτω από τα κυπαρίσσια.
[κάπου στον όγδοο κύκλο της Κολάσεως]
ολολύζει τώρα
στα ξερά
ο χθόνιος Γυρυόνης
τρεις αιώνες δάκρυ
αμύγδαλο
για κάθε του
χαμό
Ο Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος γεννήθηκε στο Καρπενήσι το 1989. Ασχολείται με τη δημοσιογραφία, την κριτική λογοτεχνίας και την ποίηση. Η Βαβέλ ( εκδόσεις Anima, 2017) είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή. ** Ένα μέρος των ποιημάτων αυτών πρωτο-δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό states.com