Είδε με λύπη το τασάκι να γεμίζει,
τα χαρτιά να μένουν μπροστά του λευκά
και τη νύχτα ασάλευτο φάντασμα
στην κορνίζα του παράθυρου,
σαν το παλιό πορτραίτο του παππού του.
Μόλις που τον θυμόταν τον παππού του
να του μιλά για τις μεγάλες νύχτες του χειμώνα.
Όμως, παππού, κατακαλόκαιρο
κι αυτή η νύχτα να μη λέει να περάσει.
Ο Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Νίκαια του Πειραιά το 1945, και είναι Αχαιός στην καταγωγή. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία από το 1971. Έχει εκδώσει μέχρι σήμερα 13 βιβλία με ποίηση και δοκίμια. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά “Νέα Εστία”,” Νέα Σύνορα”, “Νέα Σκέψη” ,”Αιολικά Γράμματα”, “Μανδραγόρας” κ.ά. και έχουν περιληφθεί σε αρκετές ανθολογίες, όπως η Νέα Γενιά των εκδόσεων Κέδρος (1971), των Δικηγόρων Ποιητών του Π. Παναγιωτούνη (εκδόσεις Πιτσιλός), η Λογοτεχνία της Αχαΐας του Κ. Σταμάτη κ.ά Ποιήματά του έχουν επίσης μεταφραστεί στα γαλλικά και στα αλβανικά.