Σε μια βιτρίνα γεμάτη λαμπερά πετράδια στάθηκε και κοίταζε εκείνο το πράσινο σμαραγδί, ένα τόσο δα μικρό πετραδάκι κρεμασμένο σε μαύρο λουρί, απλό και όμορφο, σαν τα βότσαλα της θάλασσας. Ήθελε να το πάρει στα χέρια της, να το μυρίσει.
Της θύμισε πολύ τα παιδικά της χρόνια, τότε που ξυπόλητη και ανέμελη έπαιζε στην παραλία και μάζευε βότσαλα με περίεργο χρώμα και σχήμα.
Θύμωνε πολύ όταν στέγνωναν και άλλαζαν χρώμα και υφή, δεν της άρεσαν, τα έβαζε σε ποτήρι με νερό, μετά από μέρες εκείνα χορτάριαζαν, και τότε τα επέστρεφε στην θάλασσα.
Εκεί, δεν χορτάριαζαν, το χρώμα τους δεν άλλαζε. Τα βότσαλα ήταν ευτυχισμένα, χόρευαν με τα κύματα όταν τους τραγουδούσε ο φλοίσβος, Ήταν πάντα καθαρά και λαμπερά, τα καμάρωνε και ήθελε να τα αποκτήσει. Δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι δεν μπορεί να τα έχει.
Μεγάλωσε και κατάλαβε πως κάπως έτσι είναι και οι άνθρωποι, όπως τα βότσαλα της θάλασσας, αν τους αλλάξεις περιβάλλον δεν είναι ο εαυτός τους, αλλάζουν χρώμα, υφή και χορταριάζουν.
Τότε δεν τους θέλει κανείς…
Ήθελε να φορέσει αυτό το σμαραγδένιο πετραδάκι στο λαιμό της, ήθελε να νιώσει ξανά παιδί και να μην μπαίνει πια σε ποτήρια με νερό.
Να περπατάει ξυπόλητη και να γειώνει, να γίνεται ένα με τη γη, να νιώθει τις δονήσεις της ζωής της.
Ένα βότσαλο κι αυτή όπως όλοι, χρώματα και σχήματα διαφορετικά στην παραλία της ζωής και τα κύματα όσα μας βασανίζουν η μας κάνουν ευτυχισμένους.
Το αγόρασε και πήγε μια βόλτα στην παραλία που μεγάλωσε, το κράτησε στα χέρια της, το μύρισε αι το έτριψε στην παλάμη της, το κοίταξε άλλη μια και το πέταξε στην θάλασσα.
– Μείνε μέσα στο νερό και άφησε το να σε χορέψει, μην αλλάξεις, άσε να σε αγαπήσουν εκεί που είσαι, για το μοναδικό χρώμα και σχήμα σου.
◊
Η Αλιέ Πεμπέ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ρόδο. Είναι νοσηλεύτρια χειρουργείου στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου και εργάζεται ως επαγγελματίας υγείας από τον Σεπτέμβριο του 2000. Στον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με την δημιουργία κοσμημάτων και την συγγραφή στίχων. Ξεκίνησε να ασχολείται με την συγγραφή πριν 4 χρόνια, γράφοντας σε ανθολογίες που εκδίδονται στην Ρόδο, μια συλλογή παραμυθιών και τέσσερις συλλογές διηγημάτων. Στις αρχές του 2018, δημοσίευσε από τις ίδιες εκδόσεις το παραμύθι << Οι12 μήνες με την Αγάπη >> ένα παραμύθι με τους δώδεκα μήνες του έτους και κάθε μήνα με μία διαφορετική ιστορία με πρωταγωνίστρια την μικρή Αγάπη, ένα παιδί με σύνδρομο DOWN, ένα παιδί διαφορετικό, αλλά ίσο, με εικονογράφηση των παιδιών του συλλόγου «ΠΝΟΗ». Πήρε το δεύτερο βραβείο στην Συλλογή διηγημάτων << Ιστορίες του τόπου μας>> μια συλλογή με φόντο το νησί των Ιωαννιτών Ιπποτών, των εκδοσεων I- write. To 2019 δημοσίευσε το πρώτο μικρό της μυθιστόρημα με τίτλο Δεύτερη ζωή στο πατρικό μου από τις εκδόσεις ΒΕΡΕΤΤΑ.