Εγώ που αγαπούσα και πίστευα, εγώ που άκουγα και συμπονούσα, που έκανα όνειρα,που νόμιζα ότι οι άνθρωποι αγαπούν όσο εγώ.
Εγώ, που έδινα με την καρδιά, χωρίς ποτέ να ζητάω. Ειδικά στους φίλους μου; Έδινα και την ψυχή μου.
Με έμαθαν να συγχωρώ και να δίνω ευκαιρίες, να ντρέπομαι, να έχω φιλότιμο, λέω συγνώμη και ευχαριστώ, να συγχωρώ.
Νόμιζα πως οι άνθρωποι γύρω μου, είναι σαν έμενα. Είχα μια ψυχή αθώα και μια καρδιά ροζ και μαλακή σαν ζελεδάκι καραμέλα.
Μεγάλωνα και δεν άκουσα ποτέ «συγνώμη» και «ευχαριστώ», «σε έχω ανάγκη», «έκανα λάθος», «σε αδίκησα».
Στα καλά μου τους είδα όλους , στα δύσκολα κρίθηκαν ερήμην τους, είδα ποιοι είναι εκεί για εμένα και ποιοι έφυγαν για εκείνους.
Άλλαξα , αγρίεψα, έγινα θηρίο, μεγάλο και τριχωτό με μάτια που βγάζουν φωτιές και καρδιά που μπαίνεις μόνο αν ξέρεις τον συνδυασμό. Γέμισα ουλές που μου θυμίζουν πως έμαθα να ζω ,να κάνω λάθη, να αγαπώ, να προδίδομαι.
Εγώ, η άλλη που έγινα σήμερα , αγαπάει μόνο λίγους, δίνει αλλά πια δεν δίνεται, ακούει αλλά δεν πιστεύει, κάνει όνειρα μόνο δικά της.
Δεν ανέχομαι κανέναν και δεν δέχομαι πια συμβουλές, ψεύτικες αγάπες, ψεύτικες φιλίες, ψεύτικες αγκαλιές και μεγάλα λόγια.
Δεν θέλω πια να ακούω τα «θέλω» κανενός. Τώρα ακούω και κάνω πραγματικότητα τα δικά μου θέλω.
Θέλω! Μεγάλη λέξη, ναι, θέλω, θέλω να είμαι αυτό που με έκαναν, να με μισούν, να με φοβούνται, είμαι το αγρίμι που αγαπώ, είμαι το αγρίμι που με φροντίζει, είμαι το αγρίμι που ξέρει να με ακούει.
Όλοι όσοι γνώρισα τυχαία και μπήκαν στη ζωή μου, όσοι εγώ επέλεξα να έχω διπλά μου, όσοι επέλεξαν να μπω στη δίκη τους ζωή , όλοι αυτοί με έκαναν «η άλλη», με άλλαξαν, ναι δεν είμαι εγώ, δεν είμαι εγώ που ξέρατε, είμαι η άλλη, είμαι η άλλη που φτιάξατε, είμαι η άλλη που κάποτε ήσασταν εσείς, τώρα ήρθε η στιγμή να δείτε τον δικό σας χαρακτήρα, αυτό που εγώ έβλεπα σε εσάς και σας συγχωρούσα όσα έβλεπα σε εσάς και δεν ήμουν ποτέ, τώρα όμως είμαι ότι και εσείς, δεν είμαι εγώ, είμαι η άλλη.
◊
Η Αλιέ Πεμπέ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ρόδο. Είναι νοσηλεύτρια χειρουργείου στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου και εργάζεται ως επαγγελματίας υγείας από τον Σεπτέμβριο του 2000. Στον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με την δημιουργία κοσμημάτων και την συγγραφή στίχων. Ξεκίνησε να ασχολείται με την συγγραφή πριν 4 χρόνια, γράφοντας σε ανθολογίες που εκδίδονται στην Ρόδο, μια συλλογή παραμυθιών και τέσσερις συλλογές διηγημάτων. Στις αρχές του 2018, δημοσίευσε από τις ίδιες εκδόσεις το παραμύθι << Οι12 μήνες με την Αγάπη >> ένα παραμύθι με τους δώδεκα μήνες του έτους και κάθε μήνα με μία διαφορετική ιστορία με πρωταγωνίστρια την μικρή Αγάπη, ένα παιδί με σύνδρομο DOWN, ένα παιδί διαφορετικό, αλλά ίσο, με εικονογράφηση των παιδιών του συλλόγου «ΠΝΟΗ». Πήρε το δεύτερο βραβείο στην Συλλογή διηγημάτων << Ιστορίες του τόπου μας>> μια συλλογή με φόντο το νησί των Ιωαννιτών Ιπποτών, των εκδοσεων I- write. To 2019 δημοσίευσε το πρώτο μικρό της μυθιστόρημα με τίτλο Δεύτερη ζωή στο πατρικό μου από τις εκδόσεις ΒΕΡΕΤΤΑ.