Στα βράχια της σιωπής
η ζωή κατρακυλά και φθείρεται.
Υποθηκεύουμε τις κηλίδες του αίματός μας
για να κρατήσουμε τα ανθισμένα ροδοπέταλα.
Κουβαλάμε το χρόνο
ξοδεύοντας την άμμο του
σ’ έναν χορό αλλόκοτο
με τις Σειρήνες
που μας καλούν ακόμα.
Τα βήματα μας χάθηκαν
μέσα στο θρόισμα του χιονιά.
Μια διαδρομή ζωής που σημαδεύτηκε
με φεγγάρια λαβωμένα
απ’ τη βαλλίστρα της νύχτας.
Ταξιδεύουμε ακόμα με την ελπίδα
πως θα αγγίξουμε έναν ορίζοντα
να καθηλώνει τις σιωπές
που κάθε τόσο, μέσα στο χρόνο
σπαράζουν τις ζωές μας
πάνω στα απόκρημνα βράχια τους.
Ο Δημήτρης Καρπέτης εργάζεται σε Δημ.Υπηρεσία από το 2000 και κατάγεται από την Ορμύλια Χαλκιδικής.Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική και πάντα θα αγωνίζεται για μια κοινωνία που θα έχει για κέντρο της πραγματικά τον άνθρωπο.