Η RCA Victor
καλωσορίζει το
σπάνιο ταλέντο
του
Μ.Γ.
Κύριε, κύριε, δέκα σεντς, κύριε!
Δεν έχετε δει πιο υποτιμητικό και απαξιωτικό βλέμμα από αυτό του τύπου στην λεωφόρο. Αυτό στάθηκε η αφορμή, ο λόγος που λένε. Γύρεψα δουλειά, μεταφέροντας αναψυκτικά από γειτονιά σε γειτονιά μ’ ένα διαλυμένο τρίκυκλο ποδήλατο, αρκετά βαρύ. Καμιά φορά σταματούσα πίσω απ’ τους σιδηρόδρομους και ξεδιψούσα κομματάκι πριν δοκιμάσω να μετακινήσω το βαρύ όχημα.
Κύριε, κύριε, δέκα σεντς, ποιος νοιάζεται πια; Κερδίζω ένα καλό χαρτζιλίκι και ακόμη εργάζομαι μονάχος και όποιο κέρδος μπορώ να το απολαύσω μονάχα για μένα. Και ας λέει η δις Κέιτ πως όλη αυτή η πλεονεξία συνιστά αμάρτημα. Ξέρετε δις Κέιτ, ελάτε μια βραδιά στην συνοικία μου, ω θα ξετρελαθείτε με τα παραπήγματα. Με συγχωρείτε, απρέπεια. Η ερμηνεία της λέξεως;
Παράπηγμα, ετοιμόρροπη κατασκευή, συνήθως από ξύλο, δεσποινίς Κέιτ σας ταιριάζει το κόκκινο φόρεμα. Σας έχουν ποτέ μιλήσει για την Σιένα, σας έχουν απατήσει δις Κέιτ;
Λοιπόν τις νύχτες οι φίλοι μου στριμώχνονται εκεί μέσα και έχουν στημένο το αυτί τους στις κουβέντες του πεζοδρομίου. Δουλειές, δουλείες, δουλειές από όλες τις μπάντες προτείνεται εργασία. Τα κτίρια ξεπηδούν, -χαίρε Τζακ του παραμυθιού-, το ένα μετά το άλλο. Αλουμίνιο, γυαλί, τσιμέντο. Αυτή είναι η αγία τριάς της αρχιτεκτονικής. Μοντέρνες φόρμες και βαριές κατασκευές συνυπάρχουν με κατοικίες τύπου μισθόνιαν και άλλες με κόκκινο τούβλο. Όλα ξεπηδούν, οι φίλοι, οι προτάσεις, τα κομμάτια, τα ταξίδια, τα ατέλειωτα πάρτι με τις ορχήστρες ως το επόμενο πρωινό. Οι παραγκουπόλεις.
Οι δύσκολοι καιροί είναι πια πίσω μου δις Κέιτ, να το γράψετε αυτό παρακαλώ. Μείνετε μετά την συναυλία, δίνω πάντα καταπληκτικά πάρτι. Δεν μπορείτε να αρνηθείτε δις Κέιτ.
Ένας νεαρός πλησίασε, κοίταξε για λίγο μες στο καμαρίνι. Έφυγε δίχως να γνέψει. Όλοι ήξεραν. Χάθηκε στα φώτα και τις ομίχλες, πόση ώρα κράτησε δεν ξέρω. Μόνον στιγμές μετά, φάνηκε πίσω απ’ τους προβολείς πιο λαμπερός από ποτέ, δίνοντας το σύνθημα για ένα εξαντλητικό σουίνγκ με επαναλήψεις, που τόσο αγαπούν οι νέοι αυτής της πολιτείας. Όσο για την δίδα Κέιτ διαθέτει μια άγνωστη μοίρα. Βλέπετε φτιάχτηκε μόνον για αυτήν την ιστορία. Μα δεν πεθαίνει, τίποτε και ποτέ.
Κρατήστε δέκα σεντς και αν σας ζητήσουν, πείτε, ο Μπένι πάντα έχει. Τα αγόρια στην Maxwell Street μπορούν να κάνουν θαύματα με δέκα σεντς κύριε!
Απόστολος Θηβαίος