Μερεύοντας τα λόγια τα άγρια,
χαϊδεύοντας τις ρωγμές
στα χαμόγελα που χάθηκαν,
πληγές μέσα στη νύχτα
που απλά έχουν ματώσει.
Ψυχικές διαδρομές που αυτοακυρώνονται
βλέποντας το φάντασμα της σάρκας
στον καθρέφτη της αλήθειας.
Δρόμοι ζωής εκεί όπου
οι θαμώνες του φεγγαριού
νοσταλγούν τις θύμισες των χρόνων.
Διαδρομές ψυχής που ξετυλίγονται
καθώς η ακινησία απλώνεται
στην άκρη των χειλιών μας.
Τα πρέπει και τα θέλω μας,
φωτοσκιάσεις που λικνίζονται
μέσα στη σκόνη της ζωής.
Μια παράσταση ατέρμονη
που εκτυλίσσεται μπροστά
στα άπληστα μάτια
ενός όχλου που βοά
και πνίγεται μέσα στη δίνη
των αισθήσεων που άρχισαν
πια να καταρρέουν.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Έχει ταξιδέψει σε Ευρώπη και Αμερική. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλούς λογοτεχνικούς ιστότοπους. Πάντα θα προσπαθεί και θα αγωνίζεται για μια κοινωνία με κέντρο πραγματικά τον άνθρωπο.