[16]
Έρχεται μια μέρα που πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στη θεωρία και την πράξη. Αυτό σημαίνει ότι ανδρώνεσαι. Οι διχασμοί είναι φοβεροί. Για μια περήφανη όμως καρδιά μέση οδός δεν υπάρχει. Υπάρχει ο θεός ή ο χρόνος˙ ο σταυρός ή το ξίφος. Ο κόσμος τούτος έχει ένα υψηλό νόημα, που υπερβαίνει τις αγωνίες του, ή τίποτα δεν είναι πραγματικό εκτός από τις αγωνίες. Πρέπει, λοιπόν, να ζεις με τον χρόνο και να πεθαίνεις μαζί του ή να παραιτηθείς για χάρη της υπέρτατης ζωής. Ξέρω ότι μπορεί κανείς να το διαπραγματευτεί, και να ζει την εποχή του πιστεύοντας στην αιωνιότητα. Αυτό σημαίνει παραδοχή. Όμως, εγώ, απωθώντας τούτη την έννοια, τα θέλω ή όλα ή τίποτα.
[33]
Η τέχνη υπηρετείται καλύτερα από την αρνητική σκέψη. Οι σκοτεινοί και ταπεινοί διασκελισμοί της είναι εξίσου αναγκαίοι για τη μαρτυρία ενός μεγάλου έργου όσο το μαύρο και το άσπρο.
[68]
Κάθε γενιά πιστεύει αναμφίβολα πως μπορεί να ξαναφτιάξει τον κόσμο. Η δική μου γενιά ξέρει με βεβαιότητα πως δεν θα τον ξαναφτιάξει. Ίσως, όμως, έχει να κάνει κάτι πιο σημαντικό˙ μπορεί να εμποδίσει την καταστροφή του.
[114]
Χρέος του κράτους δεν είναι να καταστέλλει τις διαμαρτυρίες ενάντια στην καταπίεση και τις εγκληματικές υπερβολές της. Χρέος του είναι να καταδικάζει δημόσια αυτές τις υπερβολές, για να αποφεύγεται η απόσειση των προσωπικών ευθυνών του κάθε πολίτη, που, ενώ γνωρίζει τις καταχρήσεις μερικών, φοβάται να τις αποκαλύψει ή να τις επωμιστεί.
[163]
Είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι διαφέρουν, και ξέρω πολύ καλά ποια, σε βάθος, παραδοσιακά στοιχεία με χωρίζουν από ένα μουσουλμάνο ή έναν Αφρικανό. Ξέρω όμως και τα στοιχεία που μας ενώνουν, όπως επίσης ότι υπάρχει κάτι στον καθένα τους που δεν μπορώ να υποτιμήσω χωρίς να ντρέπομαι. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να τονιστεί ξεκάθαρα ότι τα συμπτώματα του ρατσισμού, θεωρητικά και μη, κάνουν να αναδειχτεί ό,τι πιο ευτελές και πιο ανόητο υπάρχει στον άνθρωπο. Κατά συνέπεια, μόνο όταν καταφέρουμε να τα κατανικήσουμε θα έχουμε το δικαίωμα να καταγγέλλουμε, παντού όπου εμφανίζεται, το πνεύμα της τυραννίας και της βίας.
Αλμπέρ Καμύ - Επιλογή από το έργο του – Στιγμή, 2004
Εισαγωγή - Μετάφραση: Ελένη Ποταμιάνου