Ζωή που ξεθωριάζει
ζωή που παλεύει με τα εσώτερα της.
Απογυμνωμένη από όνειρα
γεμάτη με τα παρωχημένα
και τα φτιασιδωμένα χαμόγελα του πρέπει.
Ματωμένη απ’ τ ‘αγκάθια γλείφει τις πληγές της.
Εκπνέει αθόρυβα συμβιβασμένη
με τα όνειρα που της δάνεισαν
οι τοκογλύφοι των ψυχών.
Ουράνια τόξα που ακόμα κρατούνται στα κελιά της ασάφειας.
Βλέμμα αδειανό παρασυρμένο, από τον άνεμο,
κίτρινο φύλλο του φθινοπώρου
που στροβιλίζεται
καθώς ολόγυρα καρφώνονται οι αστραπές
ισοπεδώνοντας κάθε ελπίδα.
Ζωή περιτριγυρισμένη από θρήνους βωβούς
προσπαθεί ν’ αφουγκραστεί
τον ψίθυρο των αστεριών που έσβησαν
μια νύχτα θολερή και γκρίζα
έτσι ξαφνικά…!
Ο Δημήτρης Καρπέτης εργάζεται σε Δημ. Υπηρεσία από το 2000 και κατάγεται από την Ορμύλια Χαλκιδικής. Έχει ταξιδέψει πολύ και πάντα θα αγωνίζεται για μια κοινωνία που θα έχει για κέντρο της πραγματικά τον άνθρωπο.