Αναγνώστη ειρηνικέ και βουκολικέ,
Συγκρατημένε κι αφελή άνθρωπε του καλού,
Πέταξε αυτό το κρόνιο βιβλίο,
Τ’ οργιακό και μελαγχολικό.
Αν δεν έκανες τη ρητορική σου
Στο Σατανά, το δόλιο πρύτανη,
Πέταξέ το! δε θα καταλάβεις τίποτε
Ή, θα με νομίσεις υστερικό.
Αλλά αν, χωρίς ν’ αφεθείς στη γοητεία,
Το βλέμμα σου ξέρει να βυθίζεται στα βάραθρα,
Διάβασέ με, για να μάθεις να μ’ αγαπάς˙
Ψυχή περίεργη που υποφέρεις
Και πορεύεσαι αναζητώντας τον παράδεισό σου,
Λυπήσου με !… αν όχι, σε καταριέμαι!
Μετάφραση: Δέσπω Καρούσου