Συνάντησα την άνοιξη σε μια ποιητική έξαρση του δάσους. Μια άνοιξη θεριεμένη και όμορφη, ολόφωτη, κάτι άγριο και ατίθασο, μυστήριο και ασυνήθιστο στην κόκκινη αντανάκλαση της ερωτικής φλόγας. Είδα μια άνοιξη ελπίδας με παρθενική καλοσύνη. Και όμως πιο παρθενική από την ερωτική σελήνη, πιο παρθενική από τα κρίνα που βρίσκονται στους παραδείσους, πιο παρθενική από τα κρυστάλλινα λυχνάρια που μοιάζουν με αστέρια.
Μια άνοιξη αγγελικής ομορφιάς που μου είπε : «Καλώς ήρθες στην άνοιξη του έρωτα». Μια άνοιξη βασίλισσα των λουλουδιών που δεν είναι ούτε μοναχική της φύσης ούτε ηλιοκαμένη της εξοχής, αλλά αναπνέει ευτυχισμένες ζωές, έχει καλλιεργήσει σημερινά ρομάντζα και έχει φυτέψει τα έντονα χρώματα των παραμυθιών στις καρδιές των ανθρώπων.
Άνοιξη στεφανωμένη από φως κατάνυξης στην υγρασία των καιρών, που ζει με τα λουλούδια και τις ευωδιές του δάσους, με τις ζωγραφιές του κάλλους, με τον έναστρο ουρανό, τα παιχνιδίσματα του ήλιου, με ό, τι τραγουδά, λάμπει και φυτρώνει τους ανοιξιάτικους πόθους.
Χιλιάδες μάτια καρφώθηκαν στην άνοιξη τούτη και το φεγγάρι φώτιζε σεληνόφωτα την άνοιξη εκείνη. Μια άνοιξη ξανθιά που αναπολεί, ελπίζει και αγαπά για πάντα την εναλλαγή της παγωνιάς με τη ζέστη.
Άνοιξη από μεθύσι ανοιξιάτικο, όμοια με πλανεύτρα ψυχής, σχηματίζει κάτι σαν σκωπτική ειρωνεία, απ’ όπου το βλέμμα αγκαλιάζει μια ψεύτικη λάμψη ακαθόριστου χρώματος, ενώ πιο μακριά διακρίνω την γλυκιά και μελαγχολική άνοιξη της νύχτας κάτω από το φως του φεγγαριού.
Ήσυχα, Άνοιξη! Η πιο όμορφη αίσθηση, μετά το χάραμα της ροδαυγής, που σημαίνει το ίδιο πράγμα – θα ξεκινήσω μια καινούργια μέρα και η γαλάζια κορδέλα της, θα μου θυμίζει τα άνθη που άγγιξα και τα άνθη που έχω ακόμα να αγγίξω κατά το διάβα της ζωής μου.
Μα πως μπορώ να περιγράψω την ανατολή του ήλιου, την καθαρότητα του αέρα, την απαλή δροσιά του ανέμου και τα ερωτικά φυσήματα των στεναγμών ;
Ας μου τα μαντέψει η άνοιξη που μεταμορφώνει το παν και το αποθεώνει…
Ο Xρήστος Αθανασίου είναι απόφοιτος της Βαρβακείου Σχολής. Kάτοχος πτυχίων Υποκριτικής Θεάτρου – Κινηματογράφου του Υπουργείου Παιδείας και Υπουργείου Πολιτισμού καθώς και τίτλων Μεταπτυχιακών Σπουδών και Σεμιναρίων Υποκριτικής, Σωματικού Θεάτρου, Δημιουργίας Θεατρικού Λόγου, Κορυφωμένης και Επεισοδιακής Δραματικής Δομής – Γραφής και Σημειολογίας προς την παραστασιολογία, ως επιστήμη που αναλύει σε βάθος φαινόμενα της θεατρικής πράξεως. Ακροατής – Φοιτητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Αθηνών. Συγγραφικό έργο: «Λογοτεχνικές Αστραπές» «Όταν ο ηλεκτρικός σπινθήρας φωτίζει την ζωή και το όνειρο», «Aφιερώματα στους ταξιδευτές της υποκριτικής τέχνης» (Υπό έκδοση), «Η Δραματική αλήθεια και το κωμικό αθώο των Ελλήνων Ηθοποιών», «Μίμηση Πράξεως στην 7η Τέχνη του Ουρανού», [Επεξήγηση: Aφιερώματα των εκλιπόντων Ηθοποιών απ’ τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα σε λογοτεχνική μορφή]