ΓΥΜΝΑ κεφάλια που ξεχνούν τις αμαρτίες τους,
Γερο-λογίων σεβαστά και φαλακρά κεφάλια,
Σχολιάζουν, εξηγούν κι επιμελούνται στίχους
Που νέοι άντρες, στριφογυρνώντας σε κρεβάτια,
Έραψαν μέσα σ’ ερωτικά δεινά
Για να παινέψουν την άπραγη ομορφιά.
Σέρνονται όλοι εκεί˙ βήχουν μες στο μελάνι
Όλοι με τα σκαρπίνια φθείρουν το χαλί ͘
Όλοι νομίζουν ό,τι νομίζουν και οι άλλοι˙
Όλοι τους είναι με γνωστούς γνωστών γνωστοί.
Μα, Κύριε, τι θα ‘λέγε η αφεντιά τους
Αν είχε ο Κάτουλλος το βάδισμά τους;
Μετάφραση: Σπύρος Ηλιόπουλος